بررسي تاثير دوسويه ذهن و زبان با تكيه بر منطق در انديشه ويتگنشتاين

بررسي تاثير دوسويه ذهن و زبان با تكيه بر منطق در انديشه ويتگنشتاين تحليل ذهن يكي از پيچيده‌ترين حوزه‌هاي دانش است كه پرسش‌هاي فراواني در زمينه آن براي انسان وجود دارد. بنيادي‌ترين پرسش در ميان انبوه مسائل موجود، بحث نحوه ارتباط ذهن با زبان است، اين كه تأثير و تأثر اين دو قوه بر يك‌ديگر چگونه است و به چه نحوي شناخت جهان پيرامون را در پي دارند. پرسش ها در باب ارتباط ذهن و زبان را با سه روي كرد فلسفي، روان‌شناسي و فيزيولوژيك مي توان بررسي نمود. فيلسوفان معمولاً با جنبه فيزيولوژيك چندان ميانه‌اي ندارند اما گاهي با بررسي‌هاي روان‌شناسانه وجه اشتراك‌هايي پيدا مي‌كنند. در ميان نحله‌هاي فلسفي معاصر، فيلسوفان تحليلي و زباني بسيار بدان پرداخته‌اند. ويتگنشتاين به عنوان پدر معنوي اين نحله با تحليل ساختار منطقي زبان، چارچوب‌هاي درست و نادرست مفاهيم ذهني را بررسي و تحليل نموده كه در پژوهش پيشِ‌رو مورد ژرف‌كاوي و تدقيق قرار گرفته است. مسأله بنيادين و زيرساختي ما در اين پژوهش، نحوه ارتباط ذهن و زبان و تأثير دو سويه آن‌ها در بحث شناخت منطقي جهان است. از اين‌رو، با توجه به اهميت ملاك‌هاي منطقي زبان نزد ويتگنشتاين، ساختار درست فهم انسان را بررسي نموده‌ايم. واژگان كليدي: ويتگنشتاين، فلسفه، منطق، ذهن، زبان.