ارزيابي اخلاق حرفه‌اي تدريس استاد از ديدگاه دانشجويان پزشكي و داروسازي در دانشگاه علوم پزشكي مازندران

مقدمه: از آنجايي كه آموزش يك حرفه است و زير بناي توسعه پايدار انساني است، رعايت اخلاق حرفه اي در تدريس و آموزش از سوي اساتيد منجر به تحقق اهداف آموزشي در دانشگاه ها خواهد شد. از اين رو مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اخلاق حرفه اي تدريس استاد از ديدگاه دانشجويان پزشكي و داروسازي در دانشگاه علوم پزشكي مازندران صورت گرفت. روش بررسي: مطالعه حاضر توصيفي-مقطعي است. جامعه مورد مطالعه شامل كليه دانشجويان دوره دكتري حرفه اي پزشكي و داروسازي ورودي سال تحصيلي 99-98 بود كه 118 نفر به عنوان نمونه آماري بصورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه اخلاق حرفه اي تدريس استاد در قالب 6 مولفه و 48 گويه بود. مقياس نمره دهي گويه ها بر اساس طيف پنج گزينه اي ليكرت از يك تا پنج بوده است. داده ها با كمك نرم افزار آماري SPSS 21 مورد تجزيه و تحليل آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و تحليلي (آزمون تي تك گروهي و تي مستقل) قرار گرفت. نتايج: نمره كل اخلاق حرفه اي تدريس اساتيد از ديدگاه دانشجويان 0.63 ± 3.59 بود و بين ديدگاه دانشجويان دختر (0.61 ± 3.65) و پسر (0.65 ± 3.50) اختلاف معناداري (0.231 =p) مشاهده نگرديد. بالاترين امتياز از ديدگاه دانشجويان پزشكي و داروسازي به مولفه ويژگي هاي شخصيتي استاد و كمترين نمره به مولفه شناخت يادگيرنده اختصاص يافت. نتيجه‌گيري: نمره ميانگين كل به دست آمده اخلاق حرفه اي تدريس اساتيد در دو دانشكده اگرچه در سطح متوسط و نسبتاً ٌمطلوب بوده است اما با وضعيت مطلوب كه بالاتر از 3.67 است و استاندارد (نمره 5) هنوز فاصله دارد و نياز به برنامه ريزي بيشتري از سوي برنامه ريزان آموزشي در جهت ارتقاي سطح وضعيت اخلاق حرفه اي تدريس اساتيد دارد.