ارزيابي ميزان فرسودگي شغلي كاركنان و شناسايي عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه: سازمان سنجش آموزش كشور)

هدف از اجراي اين پژوهش، ارزيابي ميزان فرسودگي شغلي كاركنان سازمان سنجش آموزش كشور و شناسايي عوامل مؤثر بر آن بود. پژوهش از حيث هدف، از نوع كاربردي و از جنبه گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل همه مديران و كاركنان سازمان سنجش آموزش كشور به تعداد 579 نفر بود كه از بين آنها 231 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استانداردشده فرسودگي شغلي مسلاچ و عوامل مؤثر بر فرسودگي شغلي ساعتچي و هومن استفاده شد. روايي محتوايي پرسشنامه‌ها توسط متخصصان تأييد شد و پايايي آن نيز بر اساس روش آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلاچ 0.922، براي پرسشنامه عوامل مؤثر بر فرسودگي شغلي 0.988 برآورد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پژوهش در قالب تحليل توصيفي داده‌ها، آزمونttest ، رگرسيون چندمتغيره، فريدمن براي آزمون پرسش‌هاي اصلي و از آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌راهه و t براي دو گروه مستقل جهت تحليل‌هاي تكميلي انجام گرفت. يافته‌هاي پژوهش، نشان‌دهنده آن است كه ابعاد تحليل عاطفي و مسخ شخصيت كاركنان سازمان سنجش آموزش كشور از نظر فراواني و شدت در سطح كم/پايين و بعد عدم ­موفقيت فردي از نظر فراواني و شدت در سطح زياد/بالا قرار دارد. به‌طور كلي، فرسودگي شغلي كاركنان از نظر فراواني و شدت در سطح كم/پايين قرار دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد عوامل مديريت سنتي، غيرخلاق و كم‌توجه نسبت به كاركنان، ناكفايتي در راهبري واحد سازماني، اجبار براي كار با همكاران نامناسب، نارضايتي از شغل، نارضايتي از نظام حقوق و دستمزد، نارضايتي از محيط كار و آسيب‌زا بودن آن، نارضايتي نسبت به آموزش و بهسازي كاركنان بر فرسودگي شغلي مؤثر هستند.