بررسي ويژگي‏‌هاي روان‌سنجي و ساختار عاملي ابزار رشد اوايل زندگي با مدل راش (مورد مطالعه: كودكان پيش‌دبستاني (46 ساله) مشهد)

هدف از اجراي پژوهش حاضر، تعيين ويژگي‏‌هاي روان‌سنجي و ساختار عاملي ابزار رشد اوايل زندگي در كودكان پيش ‏دبستاني مشهد بود. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي مقطعي بود. نمونه‌اي به حجم 456 كودك (226 دختر و 230 پسر) از كودكان پيش‌دبستاني (4 تا 6 ساله) در سال تحصيلي 97-98 به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب و مربيان اين افراد به گويه ‏هاي ابزار رشد اوايل زندگي پاسخ دادند. ابتدا با استفاده از نرم ‏افزار R تحليل عاملي تأييدي اجرا شد. مدل پنج‌عاملي اوليه با داده ‏ها برازش كافي نداشت، بنابراين نمونه‏ به دو زيرنمونه‌ 228 نفري تقسيم شد. در زيرنمونه‏ اول، تحليل عاملي اكتشافي اجرا شد و 2 گويه‏ از ابزار كنار گذاشته شد. در زيرنمونه‏ دوم، تحليل عاملي تأييدي اجرا شد، مدل پنج‌عاملي حاصل از تحليل عاملي اكتشافي با داده ‏ها برازش داشت. پارامترهاي گويه‏ ها با استفاده از نظريه كلاسيك آزمون برآورد شد و تمامي خرده‌مقياس‌ها از اعتبار مناسب برخوردار بودند. سپس برازش گويه‏ ها با مدل امتياز پاره‏اي (PCM) بررسي شد. پس از حذف گويه ‏هاي نامناسب، اعتبار ابزار 0.97 و شاخص PSI 0.95 به دست آمد. بين ميانگين دختران و پسران در تمامي خرده‌مقياس‌ها تفاوت وجود داشت. كاركرد افتراقي گويه ‏ها نشان داد 26 گويه در بين گروه دختران و پسران از كاركرد افتراقي مناسب برخوردارند. درنهايت، ابزاري با 93 گويه با ويژگي ‏هاي روان‏سجي مطلوب براي كودكان پيش‌دبستاني تهيه شد.