بررسي قابليت شاخص‌هاي بيوفيزيك ماهواره‌اي اجزاي تعادل انرژي و تبخير و تعرق واقعي در ارزيابي تغييرات رطوبتي خاك

رطوبت خاك سطحي يكي از متغيرهاي مهم در فرآيندهاي هيدرولوژيك است كه بر تبادل جريان آب و انرژي بين سطح زمين و جو تأثير مي گذارد. برآورد دقيق تغييرات مكاني و زماني رطوبت خاك براي بررسي ‌هاي مختلف محيطي بسيار مهم است. پيشرفت ‌هاي اخير فنآوري در سنجش از دور ماهواره‌ اي نشان داده است كه رطوبت خاك با انواع روش ‌هاي سنجش از دور قابل اندازه ‌گيري است. هدف از پژوهش حاضر، برآورد شاخص ‌هاي بيوفيزيك و تبخير و تعرق با استفاده از خوارزميك سبال (SEBAL) و ارائه شاخص رطوبت خاك با استفاده از روش رگرسيون مولفه اصلي در اراضي شرق درياچه بختگان، استان فارس است. به همين منظور پنج تصوير ماهواره لندست 8 مربوط به ماه‌هاي فروردين، ارديبهشت، خرداد و تير سال 1396 شمسي انتخاب و تصحيح ‌هاي اوليه بر روي تصاوير، انجام شد. براي اجراي خوارزميك سبال از داده‌هاي هواشناسي ايستگاه همديدي مرودشت استفاده شد. با بهره ‌گيري از شاخص‌ هاي بيوفيزيك همانند آلبيدو، شار تابش خالص، شار گرماي خاك، تبخير و تعرق، شاخص نرمال شده پوشش گياهي و دماي سطح زمين به روش رگرسيون مولفه اصلي شاخص رطوبت خاك، مدل ‌سازي شد. براي صحت سنجي مدل از شاخص TVDI استفاده شد. ضريب R2 و شاخص F مدل برابر با 0/966 و 1651581/9 است كه نشان دهندۀ دقت زياد مدل براي برآورد شاخص رطوبت خاك در هر پيكسل در مناطق مختلف با شرايط مختلف و پوشش گياهي متنوع است. نتايج نشان داد كه براي برآورد دقيق تر مقدار رطوبت خاك افزون بر دما و پوشش گياهي، ديگر شاخص‌ هاي بيوفيزيك موثر بر مقدار رطوبت خاك سطحي مي بايست در نظر گرفته شود.