پيش بيني شرم دروني شده نوجوانان بر اساس اضطراب اجتماعي، رابطه با والدين، عزت نفس و خودكارآمدي

شرم دروني شده هيجان منفي بسيار رنج آوري است كه با احساس خواري، حقارت و بي ارزشي همراه است. اين پژوهش با هدف پيش بيني شرم دروني شده نوجوانان بر اساس اضطراب اجتماعي، ارتباط با والدين، عزت نفس و خودكارآمدي انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر 15 تا 19سال شهر دهاقان كه در سال تحصيلي 99-98 مشغول به تحصيل بودند و نمونه آماري شامل 270 نفر بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس شرم دروني شده كوك (1993)، مقياس عزت نفس روزنبرگ (1979)، مقياس خودكارآمدي شرر و مادوكس (1982)، پرسشنامه روابط والد فرزندي فاين (1983) و سياهه اضطراب اجتماعي كانر(2000) بود. داده ها با استفاده از آزمون آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تحليل شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين اضطراب اجتماعي با شرم دروني شده در سطح 0.01 رابطه مثبت و معنادار و بين عزت نفس، رابطه با والدين و خودكارآمدي با شرم دروني شده رابطه منفي و معنادار وجود دارد(0.01 P). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي پيش بين در مجموع 33 درصد از تغييرات شرم دروني شده را تبيين مي كنند. نتايج اين پژوهش به شناسايي عوامل موثر بر شرم دروني شده كمك كرده و لزوم توجه بيشتر والدين و مسئولان را به اين عوامل جهت كاهش رنج نوجوانان نشان مي دهد.