تحليل ساختاري عواطف و اعتياد به اينترنت با ميانجي‏گري احساس تنهايي در دانشجويان مهندسي

چكيده: پژوهش حاضر با هدف تحليل ساختاري ارتباط بين عواطف و اعتياد به اينترنت با ميانجي‌گري احساس تنهايي در دانشجويان مهندسي صورت پذيرفت. روش مطالعه، همبستگي و جامعه آماري تمامي دانشجويان دانشكده فنيمهندسي دانشگاه زابل در سال تحصيلي 99-98 بودند (حدود 1300 نفر). تعداد 297 نفر با استفاده از حجم نمونه مناسب براي پژوهش‌هاي ساختاري و روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب و پرسش‌نامه‌هاي اعتياد به اينترنت يانگ (IAT)، احساس تنهايي (SLFS) و عاطفه مثبت و منفي (PANAS) را تكميل نمودند. داده‌هاي حاصل با استفاده از نرم‌افزار اس‌پي‌اس‌اس و ليزرل و همچنين شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين تمامي متغيرهاي پژوهش رابطه معنادار وجود دارد (p 0.001). به‌علاوه، شاخص‌هاي كلي الگوي پيشنهادي تصحيح‌شده، حاكي از برازش خوب الگو بود(1.38 =χ^2/df، 0.03 = RSMEA، 1.00 = GFI، 0.97 = AGFI، 1.00 = CFI). با توجه به يافته‌هاي حاصل از تحليل ساختاري پژوهش، آموزش استفاده مناسب از اينترنت و همچنين چگونگي كنار آمدن با احساس تنهايي و بهره‌گيري از عواطف مثبت به دانشجويان مهندسي ضروري است.