بررسي تأثير سطح تحصيلات نيروي انساني در كارايي صنعت ريلي ايران و نقش دانشكده مهندسي راه‌آهن

گسترش بي‌رويه آموزش عالي و افزايش تعداد بيكاران، به‌ويژه در رشته‌هاي مهندسي، از دغدغه‌هاي اصلي سال‌هاي اخير كشور بوده است. در اين ميان رشته مهندسي راه‌آهن كه بر اساس نيازهاي صنعت ايجاد شده است، توانسته نقش مثبتي در تقويت بدنه كارشناسي مورد نياز داشته باشند. در اين پژوهش اقدامات انجام‌گرفته و تجارب دانشكده مهندسي راه‌آهن در اين خصوص بررسي مي‌شود. سپس با استفاده از روش تحليل پوششي داده‌ها مدل رياضي جهت بررسي عملكرد نواحي 19گانه راه‌آهن، براساس نيروي انساني مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه كمترين مقادير مازاد ورودي، مربوط به مقطع كارشناسي و بالاتر با 2درصد بوده است و بيانگر آن است كه سياست‌گذاري صحيحي در اين راستا صورت گرفته است. نواحي كارا (كارايي 1) از نقطه‌نظر نيروي انساني عبارتند از فارس، جنوب شرق، شمال غرب، تهران و لرستان.  بيشترين نيروي مازاد كارشناسي و كارداني در ناحيه شرق به ترتيب با 30 و 21 نيروي مازاد و بيشترين نيروي مازاد ديپلم و پايين‌تر در ناحيه هرمزگان با 172 نفر ملاحظه مي‌شود. در مجموع كل كشور نيز 14درصد نيروهاي ديپلم و كمتر مازاد هستند كه مي‌بايست در استخدام‌هاي آتي مورد توجه قرار گيرد و كمترين ميزان جذب در اين سطح صورت پذيرد.