بررسي اثرات و پتانسيل عمليات بيولوژيكي درترسيب كربن، حوزه آبخيز گاودره كردستان

گرم شدن كره زمين بر اثر افزايش غلظت گاز هاي گلخانه اي، بويژه دي اكسيد كربن، تغييرات شديد آب و هوايي طي ده هاي اخير را بدنبال داشته است. اين امر روند تخريب منابع طبيعي، خاك و آب را بويژه در مناطق خشك و نيمه خشك تشديد نموده است. يكي از مهمترين ابزارهاي سازگاري و يا اصلاح پيامدهاي اين بحران، همانا ترسيب و ذخيره كربن توسط اكوسيستم هاي طبيعي به كمك ابزارهاي مديريتي كارا نظير عمليات مديريتي مرتع و آبخيزداري است. اين پژوهش با هدف ارزيابي و تعيين كمي ذخيره كربن در انواع مختلف عمليات اصلاحي و احيائي بيولوژيكي شامل انواع كپه‌كاري و قرق در حوزه آبخيز گاودره استان كردستان اجرا گرديد. نمونه‌برداري در واحد‌هاي كاري با اعمال روش نمونه‌گيري سيستماتيك تصادفي از اندامهاي هوايي، ريشه، لاشبرگ و خاك انجام و نمونه ها مورد تجزيه آزمايشگاهي قرار گرفتند. نتايج تجزيه آماري داده‌ها حاكي است كه ميزان ذخيره كربن پوشش گياهي در تيمارهاي آزمايشي داراي اختلاف معني‌داري در سطح 5% مي‌باشند. حداقل اختلاف معني‌دار بودن تفاوت در اين سطح احتمال برابر334.35 كيلوگرم در هكتار بوده و همچنين نتايج مقايسه ميانگين‌هاي عملكرد اين تيمارها نشان مي‌دهد كه مقدار ذخيره كربن در عمليات اصلاحي قرق بيشتر از ساير تيمارها بوده ودر مقايسه با شاهد آزمايش در كلاس برتر و بالاتري قرار مي‌گيرد. متوسط كل كربن ذخيره شده در واحد سطح 8809 كيلو گرم در هكتار بوده كه 67 درصد آن مربوط به ذخيره كربن در خاك بوده است. بطور كلي نتيجه‌گيري مي‌شود كه عمليات اصلاحي بيولوژيك بويژه قرق داراي قابليت بالايي در ذخيره كربن بوده و خاك مهمترين مخزن كربن در اين عمليات مي‌باشد.