بررسي و مقايسه عملكرد 4 روش مدل سازيLS-SVM ،NN ، GEPو ANFIS-PSO در شبيه سازي بارش – رواناب (منطقه مورد مطالعه: هليل رود- سد جيرفت)

شبيه‌سازي و پيش بيني روند بارش-رواناب يكي از مهمترين زمينه‌هاي پژوهشي در هيدرولوژي است كه در مديريت و برنامه ريزي منابع آب رودخانه‌ها و مخازن سد و همچنين حفاظت از آن‌ها در زمان وقوع سيلاب نقش بسزايي دارد ولي به دليل پيچيدگي‌هاي پارامترهاي هيدرولوژيكي، انجام اين مساله با چالش‌هايي رو به روست. در اين مطالعه، از چهار مدل مبتني بر داده LS-SVM ، NN ، GEP و ANFIS-PSO و همچنين از داده‌هاي 7 ايستگاه هواشناسي بالادست سد جيرفت در استان كرمان در بازه زماني 1378 تا 1394 براي شبيه سازي فرآيند تخمين دبي ورودي به سد جيرفت در استان كرمان استفاده شد. ابتدا با آزمون پيرسون تركيب مناسبي از ورودي‌ها انتخاب و سپس شبيه سازي با هر روش صورت پذيرفت. نتايج پژوهش بر اساس دو معيار ضريب همبستگي (R)، ريشه متوسط مربعات خطا (RMSE) نشان داد كه روش ANFIS-PSO با مقدار RMSE برابر 0.42 مترمكعب بر ثانيه و 0.95 =R2 در بخش آموزش و RMSE و R2 به ميزان 0.97 مترمكعب برثانيه و 0.80 در بخش صحت سنجي بهترين روش از بين مدل‌هاي مورد بررسي بود و در هر دو بخش آموزش و صحت سنجي دقت بالاتري نسبت به سه مدل ديگر داشت. همچنين اين مدل در شبيه سازي دبي‌هاي بيشينه نيز بهتر از ساير روش‌ها عمل نمو و خطاي نسبي محاسبات آن بين 33.09 تا 54.2 براي دبي‌هاي مختلف به دست آمد.