تحليل تاثيرگذاري و تاثيرپذيري مديريت مالكيت فكري در شركت‌هاي دانش بنيان دارويي مستقر در تهران

مديريت دارايي‌هاي فكري در قالب خلق، حفاظت و بهره‏برداري به هنگام از اين دارايي‏ها، نقش مهمي در ايجاد مزيت رقابتي در شركت‌هاي دانش‌بنيان دارويي دارد. علي‌رغم آثار انكارناپذير مديريت دارايي‌هاي فكري بر كسب‌وكار اين شركت‌ها، ميزان درك و آگاهي مديران شركت‌هاي مزبور عوامل تشكيل‌دهنده مديريت دارايي‌هاي فكري (در قالب تأثيرگذاري و تأثيرپذيري اين عوامل در فرايند مديريت اين نوع از دارايي‌هاي سازماني) نامشخص مي‌باشد. براين‌اساس، هدف مقاله حاضر، شناسايي و بررسي فعاليت‌هاي مؤثر بر مديريت دارايي‌هاي فكري در شركت‌هاي دانش‌بنيان دارويي مي‌باشد و بدين منظور از روش پژوهش پيمايشي، ابزار پرسشنامه براي گردآوري داده‌ها و روش ديمتل براي تحليل داده‌ها استفاده شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، 2 عامل خلق و تجاري‌سازي دارايي‌هاي فكري به عنوان عوامل تأثيرپذير قطعي و 3 عامل كسب، حفاظت و اعمال دارايي‌هاي فكري به عنوان عوامل تأثيرگذار قطعي در مديريت دارايي‌هاي فكري در شركت‌هاي مذكور هستند و عامل تجاري‌سازي دارايي‌هاي فكري از نظر اهميت (مجموع شدت تأثيرگذاري و تأثيرپذيري)، در اولويت اول و عامل حفاظت از دارايي‌هاي فكري در اولويت بعدي قرار دارد. از اين رو مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان دارويي بايد در فرايند مديريت اين دارايي‌ها در سازمان توجه ويژه‌اي به اين دو فعاليت داشته باشند.