موانع و راهكارهاي توسعه منابع مالي ورزش زنان در ايران

با اينكه در سال هاي اخير پيشرفت هاي محسوسي در ورزش زنان رخ داده است، هنوز اين بخش از ورزش كشور با موانعي روبه روست؛ بنابراين، اين پژوهش با هدف شناسايي موانع و راهكارهاي توسعه منابع مالي ورزش زنان انجام شد. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري داده ها از نوع آميخته اكتشافي (كيفي-كمّي) بود كه به شكل ميداني انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش متخصصان آگاه به ورزش زنان بودند. در بخش كيفي 15 مصاحبه كيفي عميق و نيمه‌ساختاريافته اجرا شد و مصاحبه ها تا مرحله اشباع نظري ادامه يافت. برمبناي مصاحبه هاي انجام‌شده، پرسشنامه اي تهيه شد و پس از اعتباريابي، در بين نمونه آماري توزيع شد. در بخش كمّي نيز از روش نمونه گيري هدفمند و دردسترس استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون هاي آمار توصيفي، تحليل عاملي اكتشافي و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. ‌براساس يافته هاي اين پژوهش، چهار مانع براي توسعه منابع مالي يافت شد كه عبارت‌اند از: موانع ساختاري، مديريتي، فرهنگي اجتماعي و سياسي-حقوقي. با توجه به موانع شناسايي‌شده راهكارهايي براي توسعه ورزش زنان ارائه شده است كه برخي از آن ها عبارت‌اند از: درنظرگرفتن معافيت‌هاي مالياتي يا تسهيلاتي براي حاميان مالي ورزش زنان، تلاش براي ارتقاي سطح رقابت هاي ورزشي زنان، پخش مسابقات ورزشي زنان از سيما و نظارت بر حسن اجراي قوانين موجود و تعيين معيارهايي براي سنجش پايبندي به اين قوانين. زيرا، اصلاح و وضع قوانين جديد بدون وجود ضمانت اجرايي از كارآمدي لازم برخوردار نخواهد بود.