معرفي پيكره كل جو بردر طاق بستان

در بررسي هنر دوران ساساني عموما مبحث مستقلي با عنوان پيكره‌‌‌‌تراشي مطرح نميشود، مجسمه‌هايي كه از دوره ساساني به‌دست‌آمده است، نيم‌تنه‌هايي هستند كه به‌عنوان بخشي از تزئينات بنا به‌كاررفته‌اند و بر روي نيم ستون هاي تزييني نصب مي شده اند. هنر پيكره تراشي در دوران ساساني بيشتر شامل نقش برجسته ها و يا در قالب گچبري در معماري و تزئين بنا بوده است. اما به وجود پيكره‌اي منفرد با ابعاد غيرانساني تنها در دو مورد اشاره شده است، پيكره شاپور در غار شاپور و پيكره‌اي به‌شدت آسيب‌ديده در طاق‌بستان كرمانشاه كه با نام بومي كل‌جو‌بر شناخته ميشود. پيكره نمايانگر فردي است، ايستاده و شمشير به دست گرفته. بيشتر مورخان پيكره را متعلق به خسرو دوم دانسته‌اند، به دليل آسيب‌ديدگي فراوان از انتساب پيكره‌ي طاق‌بستان به دوره ساساني نمي‌توان با اطمينان زياد سخن گفت، اما در اين نوشتار سعي شده است بر اساس مطالعه و تطبيق فيگور پيكره با نقوش برجسته طاق بستان ، لباس، شمشير و محل قرارگيري آن در جوار نقش تاج ستاني خسرو دوم و مقايسه پيكره با نقش‌هاي ديگري از خسروپرويز و ديگر شاهان ساساني در نقش برجسته‌ها و سرستون‌هاي يافت شده در طاق‌بستان و آبشوران و بيستون در مورد احتمال انتساب پيكره و هويت آن به اواخر دوره ساساني بحث شود.