هويت يابي ميوه هاي فولادي قاجاري، موجود در موزه ملي ايران (به استناد متون ادب فارسي)

تعداد شش ميوه فولادي از عصر قاجاريه، در موزه ملي ايران وجود دارد كه تا حال معرفي نگرديده‌اند و فرض مقاله بر اين است كه مي‌توان به استناد متون ادب فارسي اين ميوه‌ها را هويت‌يابي نمود؛ از اين رو هدف پژوهش پيش‌رو يافتن هويت اين ميوه‌ها به استناد متون ادب فارسي است. روش اتخاذ شده براي نيل به اين هدف، ابتدا بررسي ويژگيهاي ظاهري اين ميوه‌ها و سپس يافتن پيشينه ميوه‌هاي فلزي در متون ادب فارسي، بعد طبقه‌بندي و انطباق آنها با مورد مطالعاتي مي‌باشد؛ نتيجه اخذ اين روش نشان داد، ميوه‌هاي فولادي موزه ملي «به» و «ترنج» هستند و سابقه ساختن اين ميوه‌ها به دو صورت بويا و غيربويا، به ايران قبل از اسلام مي‌رسد؛ و دليل ساخت اين ميوه‌ها را با توجه به اينكه بر روي دو عدد از آنها نام ناصرالدين‌شاه نگاشته شده، مي‌توان باستانگرايي پادشاهان قاجاري دانست. بنابراين نتايج اين پژوهش علاوه بر اينكه موجب دميدن روح حيات به تعدادي اشياء خاموش موزه‌اي گرديد؛ حتي در گامي فراتر موجب تكميل اسناد تاريخي و فرهنگي اين مرز و بوم شد؛ زيرا عليرغم اشارات فراوان به ميوه‌هاي فلزي در متون ادب فارسي، ميوه‌هاي فولادي موجود از عصر قاجاريه، تنها نمونه متجسد از يك سنت باستاني در ايران مي‌باشد.