تعيين شرايط بهينه پيش كشتار كپور معمولي با استفاده از شاخص TBA و روش سطح پاسخ (RSM)

كيفيت گوشت ماهي تحت تاثير عوامل متعددي از جمله روش كشتار و همچنين شرايط پرورش قبل از كشتار مي‌باشد. هدف اين تحقيق بررسي تاثير شاخص‌‌هاي زمان قطع غذا (Xt)، تراكم (Xn) و وزن ماهي ( ) به ‌عنوان عوامل تاثير گذار قبل از كشتار بر ميزان TBA فيله كپور معمولي (Cyprinus carpio) با استفاده از روش سطح پاسخ و مدل باكس بنكن و بهينه سازي عددي مدل براي رسيدن به كمترين ميزان TBA بوده است. ماهي كپور معمولي پس از سازگاري تحت تيمارهاي قطع غذا، تراكم و وزن پس از ۱، 4 و 7 روز برداشت و به روش خفه شدن خارج از آب كشتار و فيله گرديد. نتايج نشان داد كه كمترين ميزانTBA بر پايه مدل درجه دوم در شرايط آزمايشي با سطح پايين (Xn) (4 عدد)، سطح پايين (Xw) (500 گرم) و سطح بالاي (Xt) (7 روز قطع غذا) بود. ميزان TBA در شرايط پيشنهادي با مدل 0.6842 (ميلي‌گرم مالون دي آلدئيد در كيلوگرم گوشت ماهي) تعيين گرديد كه پس از انجام تست اعتبارسنجي عملي در شرايط بهينه برابر 0.701 اندازه‌گيري گرديد. اين تفاوت و خطاي ناچيز ميزان TBA بين مدل و شرايط عملي نشان از صحت و اعتبار مدل پيشنهادي و نتايج بدست آمده دارد. لذا، نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده از روش سطح پاسخ براي بهينه سازي شرايط پيش از كشتار كپور معمولي مناسب بوده است و نيز مدل درجه دوم مي‌تواند براي پيش‌بيني متغير پاسخ در شرايط پيش كشتار متفاوت استفاده گردد.