بررسي اثربخشي آموزش برنامه آمادگي پيش‌ازازدواج مبتني بر ديدگاه آدلري بر باورهاي محدودكننده انتخاب همسر در دانش‌آموزان دختر

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش برنامه آمادگي پيش‌ازازدواج مبتني بر ديدگاه آدلري بر باورهاي محدودكننده انتخاب همسر انجام شد. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهرستان جم در سال تحصيلي 98-1397 بود. اين پژوهش يك طرح شبه‌آزمايشي كه با استفاده از پيش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه كنترل انجام شد. تعداد 52 دانش‌آموز براساس نمره 5/1 انحراف معيار بالاتر از ميانگين در مقياس باورهاي محدودكننده انتخاب همسر به‌صورت داوطلب انتخاب و به ‌روش تصادفي در دو گروه آموزش (26 نفر) و كنترل (26 نفر) گمارده شدند. شركت‌كننده‌هاي گروه آزمايش هفت نشست 90 دقيقه‌اي، تحت آموزش پيش‌ازازدواج مبتني بر ديدگاه آدلري (1978) قرار گرفتند و در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري به‌ مقياس باورهاي محدودكننده انتخاب همسر (ARMSS) پاسخ دادند. داده‌ها به روش آماري تحليل واريانس مكرر (آميخته) تحليل شدند. نتايج نشان داد كه آموزش پيش‌ازازدواج به‌ شيوه برنامه آمادگي پيش‌ازازدواج مبتني بر ديدگاه آدلري، باعث كاهش پنج تا از شش باور محدودكننده انتخاب همسر مانند «هم‌خوابي»، «يكي و تنها يكي»، «متضادها يكديگر را كامل مي‌كنند»، «آرمان‌گرايي» و «آساني تلاش» در شركت‌كننده‌هاي گروه آموزشي نسبت به‌ شركت‌كننده‌هاي گروه كنترل شده است و اين آموزش تأثيري در باور «اطمينان كامل» نداشت. بنابراين، براساس يافته‌هاي به‌دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزش آمادگي پيش‌ازازدواج به‌ويژه در دوران نوجواني، مي‌تواند بسياري از باورهاي غيرمنطقي و غيرواقعي را در آنان كاهش دهد و به‌عنوان يك عامل پيشگيرانه از بسياري از مشكلات بعدي در زندگي زناشويي جلوگيري به‌عمل مي‌آورد.