مقايسه عملكرد حافظه فعال در دانش‌آموزان داراي ناتواني‌هاي ويژه يادگيري يك‌زبانه و دوزبانه

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه حافظه فعال كودكان داراي ناتواني‌هاي ويژه يادگيري يك‌زبانه و دوزبانه بود. روش پژوهش توصيفي از نوع پس‌رويدادي (علّي- مقايسه‌اي) بود. جامعه آماري پژوهش شامل كودكان مقطع ابتدايي سال تحصيلي 93-1392 شهر تهران و شهرستان جوانرود بود. تعداد 60 نفر شامل 30 كودك (15 دختر و 15 پسر) يك‌زبانه (فارس) و 30 كودك (15 دختر و 15 پسر) دوزبانه (كُرد- فارس) به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس از مراكز ناتواني‌هاي ويژه يادگيري انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقياس تجديد نظر شده هوشي وكسلر براي كودكان-نسخه چهارم (WISC-R) و خرده‌مقياس حافظه فعال وكسلر (WWM) بود. داده‏ها با استفاده از مقياس تجديد نظر شده هوش وكسلر كودكان و زيرمقياس حافظه فعال آزمون وكسلر جمع‌آوري شد. به منظور تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي ميانگين، انحراف استاندارد، آزمون t مستقل، آزمون فريدمن و نرم افزار 16-SPSS استفاده شد. نتايج نشان داد كه دو گروه يك‌زبانه و دوزبانه در متغير حافظه فعال فضايي (2.17-=t و 0.05 p) و حافظه فعال (2.14-=t و 0.05 p) داراي تفاوت معناداري هستند. در متغير توالي حرف- عدد (1.09-=t و 0.05 p) تفاوت معناداري مشاهده نشد. براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، مي‌توان نتيجه گرفت كه دوزبانگي در كودكان با ناتواني‌هاي ويژه يادگيري با كاركردهاي بهتر حافظه فعال همراه است.