كليدواژه :
ماه‌منير و خوب‌چهره , نسخه‌شناسي , متن‌شناسي , عناصر داستان
چكيده فارسي :
اقليم شبه‌قارّه از رهرو پيوندها و تعاملات تاريخي كهن و متمادي با ايران، توانسته است ميراث ادبي درخشان و برجسته‌اي از خود به يادگار بگذارد. يكي از انواع ادبي‌اي كه در اثر جريان ترجمه، تأليف يا تصنيف به زبان فارسي، بخش مهمّي از پيكرۀ متني اين ميراث را پرورانده، نوع غنايي‌است. پژوهش حاضر با هدف متن‌شناسيِ يكي از روايت‌هاي منثور داستاني ناشناختۀ شبه‌قارّه، موسوم به ماه‌منير و خوب‌چهره، به روش استقرايي انجام شده است؛ بدين منظور، در دو بخش، ابتدا، چكيدۀ كلّ روايت ارائه شده و سپس مشخّصات داستاني آن در نُه بخشِ وجه تسميه، راوي، زمان و محل تأليف، منشأ پيدايش، ساختار، زبان و نوع ادبي بررسي شده است و آن‌گاه در بخش دوم، گزارشي از عناصر داستاني ماه‌منير و خوب‌چهره در هشت بخشِ روايت، پي‌رنگ، زاويۀ ديد، شخصيّت، زمان و مكان، درون‌مايه، اصول اخلاقي، تقديرگرايي، آداب و رسوم، توصيف و بن‌مايه‌ها به دست داده شده است. برآيندهاي اين پژوهش، حكايت از آن دارد كه روايت ماه‌منير و خوب‌چهره نمونۀ نسبتاً موفّقي از داستان‌هاي عاشقانۀ شبه‌قارّه محسوب مي‌شود كه با زباني ساده و بي‌پيرايه، و در ضمنِ پي‌رنگي عاشقانه، به تقليد از شيوۀ كهن نقل چند حكايت مستقل و پي‌درپي، سعي در ترويج برخي اصول اخلاقي، يا گزارش مكر زنان دارد.
چكيده لاتين :
The present study adopts an inductive method to study one of the unknown lyric narratives of the Indian subcontinent, called Māhʻmunīr va Khūbʻchihrah. First, a summary of the work is presented, and then its characteristics are examined in eight sections: naming, narrator, time and place of authorship, origin, structure, language, and literary type. Then in the second part, a study of the literary elements of Māhʻmunīr va Khūbʻchihrah is done in eleven sections: plot, point of view, character, time and place, theme, moral principles, destiny, customs, descriptions, and principles. The results of this study indicate that Māhʻmunīr va Khūbʻchihrah is a relatively successful example of Indian subcontinent love stories that try to promote moral principles with simple and unpretentious language and at the same time a romantic plot.
