پهنه‌بندي شوري خاك با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي لندست 8 (مطالعۀ موردي: ساوه)

خاك عنصر تجديدناپذير و پوياست كه با مديريت و كاربري ناصحيح اراضي مستعد تخريب مي‌شود. شوري خاك يكي از معضلات خاك‌هاي مناطق خشك و نيمه‌خشك است و بخش وسيعي از خاك‌هاي ايران جزء اين مناطق محسوب مي‌شود. تحقيق حاضر با هدف جمع‌بندي و مطالعۀ همۀ شاخص‌هاي شوري كه در سنجش از دور براي پهنه‌بندي شوري خاك منطقۀ شهرستان ساوه واقع در استان مركزي انجام گرفته است؛ براي دستيابي به اين هدف از ابزار نوين سنجش از دور و GIS استفاده شده است. اولين گام در سنجش از دور، استفاده از شاخص‌هاي طيفي براي استخراج نقشه‌هاي شوري خاك بود. به اين منظور به مطالعۀ شاخص‌هاي شوري از قبيل BI، DVI، NDSI، IPVI، SI، SI1، SI2، SI3، SI5، SI6، SIA، SIT پرداخته و سپس ارزش روشنايي مربوط به نقاط نمونه‌برداري استخراج شد. براي صحت‌سنجي شاخص‌ها 50 نقطه نمونه‌برداري شد و در آزمايشگاه مورد آناليز قرار گرفت. با بررسي همبستگي بين داده‌هاي به‌دست‌آمده مشخص شد شاخص NDSI و SIT بيشترين همبستگي را با داده‌هاي زميني دارند و براي تهيۀ نقشه‌هاي شوري بدون نمونه‌برداري زميني بهترين روش به شمار مي‌روند. در ميان شاخص‌هاي مورد مطالعه از نظر كارايي DVI، IPVI، SI2 شاخص‌هايي هستند كه كمترين دقت را در بارزسازي شوري داشته‌اند.