اثربخشي درمان فرا تشخيصي يكپارچه آنلاين بر پريشاني روانشناختي، ذهن آگاهي، فراهيجان و توانمندي رواني زنان باردار

مقدمه: طبق گزارش سازمان بهداشت جهاني، يكي از چالش ‌هاي مهم بهداشتي، مشكلات سلامت روان زنان باردار است، به همين دليل شناسايي مداخلات درماني نوين در اين زمينه يك ضرورت است. هدف: هدف تعيين اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه‌ ي آنلاين بر متغيرهاي پريشاني روان شناختي، ذهن آگاهي، فراهيجان و توانمندي رواني زنان باردار بود. روش : پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني با پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري بود. جامعه آماري شامل كليه زنان باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي و درماني در سال ۱۳۹۹ در شهرستان بروجرد بود. ۳۰ زن باردار از طريق نمونه ‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ‌هاي اطلاعات جمعيت شناختي و بارداري، استرس ادراك شده ‌ي كوهن (۱۴ CPSS)، اضطراب مرتبط با بارداري وندنبرگ (PRAQ)، افسردگي ادينبرگ)(EPDS، پنج عاملي ذهن آگاهي بائر (FFMQ)، فراهيجان ميتمنسگرابر )MES( و توانمندي رواني بارداري كامدا (KPES) بود. داده‌ ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه ‌گيري مكرر و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. يافته‌ ها: يافته ‌هاي پژوهش حاكي از آن بود كه درمان فراتشخيصي يكپارچه ‌ي آنلاين در كاهش پريشاني روان شناختي (۰/۰۵ p)، فراهيجان منفي (۰/۰۵ p) و ارتقاي فراهيجان مثبت (۰/۰۵ p) و توانمندي رواني (۰/۰۵ p) آزمودني ‌ها مؤثر بوده است؛ اما فاقد تأثير معنادار بر ذهن آگاهي (۰/۰۵ p) بود. نتيجه ‌گيري: براساس نتايج پژوهش حاضر، كاربرد درمان فراتشخيصي يكپارچه ‌ي آنلاين مي ‌تواند بر تقليل اختلال هيجاني و افزايش توانمندي رواني زنان باردار تأثيرگذار باشد.