بررسي مقايسه‌اي الگوهاي تنظيم هيجان در دهه‌هاي مختلف سني

مقدمه: تنظيم هيجان فرايندي است كه فرد بداند تحت تأثير چه هيجاناتي است، چگونه و به چه صورت مي‌تواند آن را تجربه و مديريت كند. هدف: هدف از تحقيق حاضر، بررسي مقايسه‌اي الگوهاي تنظيم هيجان در دهه‌هاي مختلف سني در افراد ۲۰ تا ۷۰ سال شهر تهران بود. روش: طرح پژوهش، عليمقايسه‌اي و جامعه آماري شامل تمامي افراد ۲۰ تا ۷۰ سال در سال ۱۳۹۸ در شهر تهران كه ۲۳۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌هاي دشواري در تنظيم هيجان، تنظيم هيجان و تنظيم هيجان ديگران و خود پاسخ دادند. تجزيه‌ و تحليل داده ‌ها با استفاده از تحليل چند متغيره آناليز واريانس با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد فقط در عامل استفاده از راهبردهاي تنظيم هيجان در دهه‌هاي مختلف سني تفاوت معنادار وجود دارد (۰/۰۰۲=p). در مقايسه زوجي دهه‌هاي سني بازه (۳۰۲۰) با بازه‌هاي (۶۰۵۱) و (۷۰۶۱) به ترتيب با (۰/۰۲=p) و (۰/۰۳=p) و همين‌طور بازه (۴۰۳۱) با بازه‌هاي (۶۰۵۱) و (۷۰۶۱) با (۰/۰۳=p) و (۰/۰۱=p) در سطح معني‌داري كمتر از ۰/۰۵ تفاوت معني‌دار داشت. اين تفاوت به گونه‌ lrm;اي بود كه بيشترين ميزان تنظيم هيجان مربوط به بازه (۷۰۶۱) با ميزان ۴/۵۷ و كمترين مربوط به بازه‌هاي (۳۰۱۹) و (۴۰۳۱) با ميزان ۳/۹۶ بود. نتيجه‌گيري: تفاوت استفاده از راهبردهاي تنظيم هيجاني در سنين مختلف و استفاده از راهبردهاي سازگارانه تنظيم هيجان در دهه‌هاي سني بالاتر مي‌تواند به درك ما از نقش تفاوت سني در تجربيات هيجاني افراد كمك‌ نمايد.