تأثير مصرف مقادير متوسط و بالاي كافئين (1,3,7-trimethylxanthine) بر پاسخ شاخص‌هاي قلبي-عروقي در حالت پايه و متعاقب يك وهله فعاليت هوازي

The Effect of Medium- and High- Dose of Caffeine (1,3,7-Trimethylxanthine) Intake on Cardiovascular Factors Response at Baseline and Following One-Bout Aerobic Exercise

هدف: كافئين ماده‌اي است كه به‌طور طبيعي و گسترده در شكل‌هاي گوناگون مورد مصرف قرار مي‌گيرد. بطوريكه، تأثيرات فيزيولوژيكي گوناگوني در بدن توليد مي‌كند. اين در حالي است كه اخيراّ نتايج برخي داده‌هاي علمي تأثيرات متناقض تركيبات كافئيني بر پاسخ شاخص‌هاي قلبي-عروقي را گزارش كرده‌اند. هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير مصرف مقادير مختلف كافئين بر پاسخ برخي شاخص‌هاي عملكردي قلبي- عروقي در مردان واليباليست بود. روش شناسي: بدين منظور، 30 مرد واليباليست (ميانگين سن 1/45±21/47 سال، درصد چربي 3/11±10/47 درصد و شاخص تودة بدني 1/26±23/15 كيلوگرم بر مجذور متر)، در سه گروه (10 نفري)؛ گروه مكمل (6 و 9 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن كافئين) و دارونما (6 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن دكستروز) جايگزين شدند. آزمودني‌ها 45 دقيقه پس از مصرف مكمل در يك پروتكل ورزشي (30 دقيقه دويدن روي نوارگردان با شدت 65% تا 75% ضربان قلب ذخيره) شركت نمودند. تغييرات ضربان قلب و فشار خون (سيستولي و دياستولي) طي سه مرحله (قبل و 45 دقيقه بعد از مصرف مكمل‌ و بلافاصله پس از فعاليت هوازي) اندازه‌گيري شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از آزمون‌هاي تحليل واريانس مكرر و تعقيبي بونفروني در سطح معنا‌داري 0/05 بررسي شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه مصرف مقادير كافئين در حالت پايه منجر به كاهش ضربان قلب (0/001=P) و افزايش شاخص‌هاي فشار خون مي‌گردد (0/024=P). در حالي‌كه، دامنة تغييرات شاخص‌ها پس از فعاليت در تمامي گروه‌ها بدون تفاوت ميان گروه‌ها افزايش معنا‌داري داشت (0/05≥P). نتيجه گيري: بنابراين، مي‌توان نتيجه گرفت كه مصرف مقادير متوسط و بالاي كافئين بر شاخص‌هاي قلبي- عروقي ناشي از فعاليت تأثير يكساني دارد.

Aim: Caffeine is a naturally occurring substance that is widely consumed in a variety of forms. It produces multiple physiologic effects throughout the body. However, today the results of some scientific data on conflicting effects of caffeine compound on cardiovascular factors have been reported. The purpose of the present study was conducted to identify the effect of different doses caffeine intake on some functional cardiovascular indices response in male volleyball players. Methods: Thirty male volleyball players (age 21.47±1.45 years, body fat 10.47±3.11 %, and BMI 23.15±1.26 kg.m2) were allocated equally into three groups (n=10): supplement groups (Caffeine intake: 6 or 9 mg.kg-1) and placebo group (Dextrose intake: 6 mg.kg-1). 45-min after the supplementation, subjects were participated in a one-bout exercise protocol (running on a treadmill for 30 minutes with intensity of 65-75% heart rate reserve). Changes in heart rate and blood pressure (systolic and diastolic pressure) along were determined in three phases (before and 45 min after the supplementation and immediately after the aerobic exercises). The data were analyzed by repeated measure ANOVA, bonferroni and independent T test at α≤0.05. Results: The results showed that the different doses of caffeine ingestion had leading to significant decreased heart rate (P=0.001) and increased the blood pressure indices on the basal (P=0.024). However, heart rate and blood pressure index was significantly increased in all groups after exercise without differences between groups (P≤0.05). Conclusion: Therefore, it can be concluded that medium- and high- dose of caffeine intake has the same effect on variation range of cardiovascular indices after exercise.