پاسخ عملكردي، سيستم ايمني و سطوح هورموني نظاميان به محروميت از خواب كوتاه مدت با زمان هاي مختلف

The Functional Response, Immune System and Hormonal Levels of The Military to Short-Term Sleep Deprivation with Different Times

هدف: محروميت از خواب در افراد نظامي بخاطر مأموريت‌ها و عمليات نظامي بيشتر بچشم مي‌خورد و آن‌ها به‌صورت برنامه ريزي شده در زمان‌هاي ويژه‌اي به ترتيب در پست‌هاي شبانه از خواب محروم مي‌شوند. اين در حاليست كه محروميت از خواب اثرات منفي و جبران ناپذيري را با خود به همراه دارد. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي پاسخ عملكردي، سيستم ايمني و سطوح هورموني نظاميان به محروميت از خواب كوتاه مدت با زمان­هاي مختلفي از شب است. روش شناسي: پژوهش حاضر با انتخاب هدفمند و داوطلبانه 40 فرد نظامي سالم شروع شد، كه بطور تصادفي به 4 گروه (گروه 1: محروميت از ساعت 2-12، گروه 2: محروميت از ساعت 4-2، گروه 3: محروميت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه كنترل) تقسيم شدند. هر گروه در دو مرحله قبل و بعد محروميت از خواب مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: در پيش و پس آزمون محروميت از خواب ساعات 12 تا 2 تعادل ايستا و پويا، زمان واكنش شنيداري و ديداري تفاوت معني دار بود، همچنين در محروميت ساعات 2 تا 4 نيز زمان واكنش شنيداري و ديداري و كورتيزول بطور معني داري افزايش يافت. علاوه بر اين كورتيزول و ملاتونين در زمان 4 تا 6 تحت تأثير قرار گرفت ( 0/05≤p). نتيجه گيري: بنظر مي‌رسد اثرات منفي محروميت از خواب در ابعاد مختلف و با زمان‌هاي مختلفي ظاهر مي‌شود، ولي فقط محروميت‌هاي 12 تا 2 روي تعادل و زمان واكنش و محروميت 2 تا 4 روي زمان واكنش و كورتيزول اثر مخربي دارد.

Aim: Sleep deprivation is more common in military personnel due to missions and military operations, and they are scheduled to be deprived of sleep at special times at night posts, respectively. However, sleep deprivation has effects negative and irreversible. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the functional response, immune system and hormonal levels of the military to short-term sleep deprivation at different times of the night. Methods: The present study began with the purposeful and voluntary selection of 40 healthy military personnel, they were randomly divided into 4 groups (Group 1: Deprivation from 12am to 2am; Group 2: Deprivation from 2am to 4am, Group 3: Deprivation from 4am to 6am and Group 4: control group). Each group was evaluated in two stages before and after sleep deprivation. Results: There was a significant difference in pre and post-test sleep deprivation hours 12am to 2am static and dynamic balance, auditory and visual reaction time. Also, in deprivation hours 2am to 4am significantly changed the auditory and visual reaction time and cortisol. In addition, were increased cortisol and melatonin at time 4am to 6am (p<0.05). Conclusion: The negative effects of sleep deprivation appear to occur at different dimensions and with different times, but only 12 to 2 deprivation have a deleterious effect on balance and reaction time and 2 to 4 deprivation on reaction time and cortisol.