تأثير 8 هفته تمرين تركيبي هوازي ـ مقاومتي بر سطوح سرمي ويسفاتين و شاخص‌هاي تن‌سنجي دختران جوان چاق

Effect of Eight Week of Combined Aerobic-Resistance Exercise Training on Serum Visfatin Levels and Anthropometric Indices in Obese Young Girls

هدف: ويسفاتين آديپوكين تازه كشف شده­اي است كه به مقدار زيادي از بافت چربي احشايي بيان مي­شود و با چاقي ارتباط دارد. اما تاثير تمرينات ورزشي بر سطوح آن متناقض است. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير 8 هفته تمرين تركيبي هوازي ـ مقاومتي بر ويسفاتين سرم و شاخص­هاي تن­سنجي دختران جوان چاق بود. روش شناسي: بدين منظور 24 دانشجوي دختر جوان چاق با دامنه سني 20 تا 25 سال و شاخص توده بدن بيشتر از 30 كيلوگرم بر متر مربع، كه در هيچ­گونه برنامه تمريني منظم شركت نداشتند. اين افراد سابقة ابتلا به بيماري­هاي قلبي- عروقي و تنفسي، كليوي، جراحي و هم­چنين استفاده از داروهاي شيميايي و هورموني را نداشتند. اين افراد به طور تصادفي در 2 گروه كنترل (12 نفر) و تمرين تركيبي (12 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرين تركيبي شامل تركيبي از تمرين مقاومتي (3 جلسه در هفته، 60 تا 80 درصد يك تكرار بيشينه، 5 ايستگاه، 3 ست در هر ايستگاه، 12-8 تكرار) و تمرين هوازي (3 جلسه در هفته، 60 تا 80 درصد ضربان قلب بيشينه، 25 تا 40 دقيقه فعاليت) بود. نمونه­هاي خون آزمودني­ها در حالت ناشتا قبل و بعد از هشت هفته تمرين جمع­آوري شد. غلظت سرمي ويسفاتين به روش الايزا با استفاده از كيت مخصوص انساني ويسفاتين شركت ايستوبيوفارم اندازه­گيري شد. يافته ها: نتايج نشان داد سطوح ويسفاتين در گروه تمرينات تركيبي در مقايسه با گروه كنترل به طور معناداري كاهش يافت (p=0/005). هم­چنين شاخص توده بدن، وزن، دور كمر، نسبت دور كمر به لگن در گروه تمرين تركيبي نسبت به گروه كنترل كاهش يافتند (p>0/05). نتيجه گيري: به نظر مي­رسد هشت هفته تمرين تركيبي مي­تواند از طريق كاهش وزن بدن، دور كمر، نسبت دور كمر به لگن و شاخص توده بدن در كاهش ويسفاتين پلاسما در دختران جوان چاق موثر باشد.

Aim: Visfatin is a newly discovered adipokine which is highly expressed in visceral adipose tissue and is associated with obesity. But the effect of exercise training on its levels is inconsistent. The aim of this study is to investigate the effect 8 week of combined aerobic-resistance exercise training on serum visfatin levels and anthropometric indices in obese young girls. Methods: 24 obese female university students (mean age 20 to 25 years, body mass index (BMI)≥30 kg/ m2) who did not participated in any regular training program. They had no previous history of cardiovascular and respiratory, renal, surgical, as well as chemical or hormonal drugs. These subjects were randomly divided into combined training (n=12) and control (n=12) groups. The combined exercise training program includes a combination of resistance training (3 sessions per week, 60-80% 1-RM, 7 stations, 3 set 8-12 repetitions), and aerobic training (3 sessions per week, 60 to 80 percent of vo2max, 25 to 40 minutes of activity). For surveying plasma exchanges of visfatin blood samples were taken in fasting state before and after 8 weeks of exercise training. Serum concentrations of visfatin were measured by ELISA using a human kit of Eastibiopharm. Results: Results showed that in combined exercise training group, Visfatin had reduced significantly compared with control groups (p=0/005). Also BMI, weight, waist circumference, WHR in combined exercise training group, compared with control groups reduced significantly (p<0.05). Conclusion: Overall, it appears that 8 week of combined exercise training can decrease visfatin level in obese young girls through reducing body weight, waist circumference, WHR and body mass index.