گزينشي از واژه‌هاي گويش لري لنده

لري كهگيلويه‌اي از گويش‌هاي جنوب غربي ايران است كه در بخش غربي استان كهگيلويه و بويراحمد رواج دارد. از جمله مهم‌ترين ويژگي‌هاي زبان لري، كاربرد فراوان صفت است. از آن‌جا كه زندگي عشاير لر با زمين و دام پيوندي عميق داشت، گويش‌وران لر نيز به وضع صفات و واژه‌هايي با مرزبندي براي پديده‌هاي اطراف خود، براي هركدام از اين دو عنصر حياتي زندگي كوچ‌نشيني پرداختند. به نظر مي‌رسد اين نظام صفات و واژگان نوعي نشانه‌گذاري بر پديده‌هاي واحد بود تا مخاطب در دريافت مصداق كلام گوينده با مشكل روبرو نشود. در نوشته پيش رو واژه‌هاي مرتبط با زندگي روستايي در گويش لري شاخه كهگيلويه از زيرشاخه‌هاي گويش لري كهگيلويه و بويراحمدي ارائه مي‌شود. به اين منظور، تا آ‌‌‌ن‌جا كه مقدور بود واژه‌هاي مربوط به زندگي روستايي (اعم از مكان‌ها، زمان‌ها، گياهان، ابزارها، پرندگان و حشرات) جمع‌آوري شد. لازم به ذكر است كه حوزه جغرافيايي گردآوري اين واژه‌ها، روستاهاي اطراف شهرستان لنده مي‌باشد.