مقايسه كيفيت آرامبخشي با ميدازولام-كتامين و پروپوفول-كتامين در جراحي فيكوامولسيفيكاسيون

زمينه و هدف: جراحي فكومولسيفيكاسيون يكي از رايج ترين جراحي ها در جهان است. داروهاي مختلفي به‌تنهايي و يا در تركيب با يكديگر براي ايجادآرام‌بخشي موثروايمن دربيماران استفاده شده‌اند اما تاكنون روش دارويي مورد توافق متخصصان بيهوشي پيشنهاد نشده است. هدف از اين تحقيق ارزيابي كيفيت آرام بخشي ميدازولام يا پروپوفول با دوز كم كتامين در جراحي فاكومولسيفيكاسيون بود. روش بررسي: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادقي دو سو كور كه از آذر 1396 تا شهريور 1398 در بيمارستان فيض اصفهان انجام شد. در اين مطالعه، 68 بيمار با استفاده از نرم‌افزار تصادفي در گروه‌هاي ميدازولام (M) و پروپوفول (P) قرار گرفته و وارد مطالعه شدند. گروه(M) ميدازولام mg/kg 0.04 و گروه (P) پروپوفول mg/kg 0.5 دريافت كردند سپس در هر دو گروه، كتامين mg/kg 0.3 به‌صورت وريدي تزريق شد. كيفيت آرام‌بخشي، پاسخ قلبي عروقي و رضايت بيمار و جراح ارزيابي و ثبت شد. داده‌ها وارد SPSS software, version 23 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) شدند و توسط روش‌هاي آماري ANOVA و Independent samples t‐test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: در اين مطالعه از نظر مشخصات دموگرافيك بين دو گروه تفاوت معناداري وجود نداشت (0.05 P). درگروه KM درصد بيشتري از بيماران به كيفيت آرام‌بخشي مطلوب رسيدند، اما از نظر آماري تفاوت معناداري بين دو گروه وجود نداشت (0.75=P). رضايت جراح در گروه KP بيشتر بود (0.18=P)و رضايت بيمار در گروه KM بود (0.18=P) اما اختلاف معناداري وجود نداشت (0.05 P). زمان ريكاوري نيز بين دو گروه مشابه بود. بين دو گروه از نظر آماري تفاوت معناداري وجود نداشت (0.98 P). در گروه KM در دقيقه پنجم جراحي فشارخون سيستولي به‌صورت معناداري بيش از گروه KP (0.02=P) بود و فشارخون دياستولي به‌صورت غيرمعناداري بالاتر از گروه ديگر بود (0.08=P). نتيجه‌گيري: مي‌توان اظهار داشت كه اضافه كردن دوز كم كتامين به ميدازولام و پروپوفول همراه با آرام‌بخشي موثر و پاسخ قلبي عروقي مشابه در طي جراحي فيكوامولسيفيكاسيون مي‌باشد.