عنوان مقاله :
بررسي نقش نمادها در تقويت و ماندگاري جريان اسلام‌گرا در ايران دوره پهلوي؛ تحليل جامعه‌شناختي
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Role of Symbols in Reinforcement and Durability of the Islamist Currents in Iran under Pahlavi: Sociological Analysis
پديد آورندگان :
راستين، توحيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد بين المللي كيش , پاك نيا، محبوبه دانشگاه آزاد اسلامي
كليدواژه :
نماد , جريان , جريان اسلام‌گرا , خصلت يا عادت واره , سرمايه نمادين
چكيده فارسي :
جريان اسلام‌گرا ازجمله جريان‌هاي اجتماعي−سياسي دوره پهلوي بود كه به‌عنوان جريان اپوزسيون در برابرجريان سلطنت‌طلب مطرح شد. اين جريان با بهره‌مندي از روشنفكران و رهبران نمادين منتسب به خود و با تكيه بر مفاهيم نمادين پرشمار مندرج در بافت فرهنگي، اجتماعي و سياسي جامعه، نقش اساسي در فروپاشي حكومت پهلوي ايفاكرد. از منظر جامعه‌شناختي؛ در متن اين جريان، نمادها مهم‌ترين ابزار ارتباطي، زباني و كتابت به شمار مي‌آيد كه نقش ويژه‌اي در هدايت و تحريك كنشگران بر ضد جريان سلطنت‌طلب داشته است. مفاهيم نمادين منتسب به اين جريان نظير؛ شهادت، غيبت، انتظار، محرم، عاشورا و... همانند پلي نمادين، ارتباط عقيدتي و معنوي بين اسلام‌گرايان را تسهيل مي‌كرد و در خلال اين فرايند، ضمن ايجاد انگيزش، همدلي و تحرك بين كنشگران اين جريان؛ باعث تقويت، انسجام و ماندگاري جريان اسلام‌گرا مي‌شد.
چكيده لاتين :
The Islamist movement was one of the socio-political movements of the Pahlavi opposition, presented as an alternative to the monarchist movement. It played a major role in the collapse of the Pahlavi regime with the help of intellectuals and symbolic leaders attributed to it and by relying on numerous symbolic concepts in the cultural, social and political context of the society. This research examines the role of symbols in strengthening and advancing the goals of the Islamist movement under Pahlavi. The findings of this study indicate that symbols are the most important means of communication, language and writing of this process, which has played a special role in guiding and stimulating the actors involved in this process. Symbolic concepts attributed to this stream such as martyrdom, Occultation, Waiting, Muharram, ʻAshura and the like facilitated the spiritual and ideological connections between the Islamists, and during this process, they strengthened the coherence and survival of the Islamist movement, while motivating, empathizing, and mobilizing the activists.
عنوان نشريه :
اسلام و علوم اجتماعي
