تأثير قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي بر مربوط ‌بودن اطلاعات حسابداري با تأكيد بر نقش سرمايه‌گذاران متخصص و عدم تقارن اطلاعاتي

هدف: بر اساس مفاهيم نظري گزارشگري مالي، قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي، يكي از ويژگي‌هاي كيفي اطلاعات است كه سودمندي در تصميم اطلاعات حسابداري مربوط را افزايش مي‌دهد. قابليت مقايسه از طريق دو ويژگي سرمايه‌گذاران، يعني تخصص آنها و عدم تقارن اطلاعاتي، بر ميزان سودمندي اطلاعات حسابداري تأثيرگذار است. بنابراين هدف اين پژوهش، بررسي تأثير قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي بر مربوط بودن اطلاعات حسابداري، با تأكيد بر نقش سرمايه‌گذاران متخصص و عدم تقارن اطلاعاتي است. روش: جامعه آماري اين پژوهش، كليه شركت‌هاي پذيرفته ‌شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند و هشتاد شركت در دوره زماني 1388 تا 1396 به روش حذف سيستماتيك انتخاب شده‌اند. همچنين براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش، از الگوي رگرسيون چندمتغيره مبتني بر داده‌هاي تركيبي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از برآورد مدل پژوهش حاكي از آن است كه قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي بر مربوط بودن، تأثير مثبت و معناداري دارد. همچنين بر اساس يافته‌هاي پژوهش، زماني كه سرمايه‌گذاران متخصص زياد هستند، تأثير قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي بر مربوط بودن اطلاعات حسابداري افزايش مي‌يابد. علاوه بر اين نيز، زماني كه عدم تقارن اطلاعاتي پايين است، تأثير قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي بر مربوط بودن اطلاعات حسابداري افزايش مي‌يابد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش، زماني كه سرمايه‌گذاران متخصص زياد هستند و اطلاعات خصوصي كمتر است، قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي، توانايي استفاده‌كنندگان از اطلاعات را به‌منظور شناسايي شباهت‌ها و تفاوت‌ها بين پديده‌هاي اقتصادي، بهبود مي‌بخشد. در نتيجه، سرمايه‌گذاران، بهترين گزينه سرمايه‌گذاري را انتخاب مي‌كنند كه سبب مي‌شود، منابع به‌صورت بهينه تخصيص پيدا كنند.