تأثير خودشيفتگي مديران بر افشاي اختياري اطلاعات شركت‌ها

هدف: نتايج تحقيقات پيشين نشان داده است كه ارائه اطلاعات داوطلبانه و اختياري شركت‌ها، به كاهش ريسك سرمايه‌گذاران كمك مي‌كند؛ اما ارائه اين اطلاعات، به تصميم‌هاي مديران بستگي دارد. بنابراين، هدف اين پژوهش، بررسي تأثير خودشيفتگي مديران بر افشاي اختياري اطلاعات شركت‌هاست. روش: با استفاده از داده‌هاي 135شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زماني 1388 تا 1397، فرضيه‌ها به كمك رگرسيون چندگانه آزمون شدند. يافته‌ها: پس از تجزيه و تحليل‌هاي آماري، نتايج حاصل از فرضيه‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه خودشيفتگي مديران، بر افشاي اختياري اطلاعات شركت‌ها تأثير منفي و معناداري مي‌گذارد. در اين پژوهش، از دو شاخص نسبت پاداش مديران بر كل حقوق و دستمزد پرداختي و اندازه امضاي مديران براي سنجش خودشيفتگي مديران استفاده شده است. نتيجه‌گيري: خصوصيت‌هاي شخصيتي مديران خودشيفته، آنان را به انجام اقدام‌هايي بر خلاف عرف سوق مي‌دهد و باعث مي‌شود در پي توجه و ستايش ديگران باشند و اين اقدام‌ها در نهايت، عملكرد سازمان را تحت تأثير قرار خواهد داد. از اين رو، تعصبات شخصي و توهم‌هاي مثبت مديران خودشيفته، بر عرضه اطلاعات مالي به بورس اوراق بهادار تأثير مي‌گذارد. اين مديران، به ناديده‌گرفتن بازخوردهاي منفي محرمانه از عقل خويش تمايل دارند و به‌طور طبيعي، اطلاعات را در زمان ارتباط با سهام‎داران در خصوص عملكرد شركت ناديده مي‌گيرند. افزون بر اين، مديران خودشيفته، ممكن است آگاهانه، اطلاعات ارسالي براي متقاعدكردن سرمايه‌گذاران را كه پروژه‌هاي در حال اجرا و با آينده اميدواركننده‌اي دارند، تحريف كنند. بروز اين پديده در بين مديران، باعث خواهد شد كه با استفاده از روش‌هاي مختلف، تلاش كنند تا افشاي اطلاعات اختياري به سرمايه‌گذاران و ساير سهام‎داران را كاهش دهند.