سبك زنانه در متون لالايي

زبان بازنماي قواعد عام‌تر اجتماع است كه در آن طبقات و دسته‌هاي مختلفي زندگي مي‌كنند از اين رو با شناخت خصوصيات زبان دوجنس، مي‌توان آن دو را از هم تمييز داد. لالايي‌ها، يكي از انواع ادبيات منظوم عامه‌اند كه درواقع آن‌ها را بايد متوني كاملاً زنانه به‌حساب آورد. بررسي سبكي متون زنانه با روش‌هاي زبان‌شناسي براي حصول خصوصيات و شاخصه‌هاي گونه زباني زنانه و درنتيجه نقد علمي اين آثار، اهداف اصلي سبك‌شناسي زنانه را تشكيل مي‌دهند. اين جستار در چارچوب تحليل فمينيستي قصد داشته تا سطوح مختلف زباني و فكري لالايي‌هاي عاميانه را سبك‌شناسي كند. در اين پژوهش با بهره‌گيري از روش توصيفي _ تحليلي دريافتيم كه لالايي‌هاي عامه سرشار از وجه عاطفي و احساسي مادرانه‌اند كه اين مهم در سطوح مختلف آوايي، واژگاني، نحوي و كاربردي نمايان است. زبان ساده و روان لالايي‌ها تجلي‌گاه تفكرات ساده زنان قديم است كه موجد نحوي شاخص شده است. عامل قدرت مردان در طول تاريخ باعث شده تا زنان نسبت به جنس مؤنث، تفكري مردانه داشته ‌باشند و هويت خود را وابسته به مردان بدانند. اين نوع نگرش در گفتمان لالايي‌هاي سنتي منعكس ‌شده است.