بررسي رابطه عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر بر سرمايه اجتماعي پليس در شهر اصفهان

زمينه و هدف: سرمايه اجتماعي پليس به عنوان ظرفيت و قابليت مشاركت مردم در توسعه نظم و امنيت عمومي جامعه، از مفاهيم جديدي است كه با چرخش از گفتمان امنيت اجتماعي دولت محور به گفتمان امنيت اجتماعي جامعه‌محور، سهم و نقش مهمي پيدا كرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر بر سرمايه اجتماعي پليس است. روش‌شناسي: اين پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و از لحاظ نوع تحقيق، كمي است كه از روش پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري، شهروندان 18 تا 65سال شهراصفهان و حجم نمونه براساس فرمول كوكران تعداد 384 نفر تعيين گرديد. روش نمونه‌گيري، خوشه‌اي چند مرحله‌اي توأم با تصادفي ساده است. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه محقق ساخته است. براي روايي(اعتبار) سوال‌هاي مربوط به متغيرها از روش تعيين اعتبارمحتوايي و با گردآوري نظرات اساتيد مجرب، كارشناسان و متخصصان مربوطه (تكنيك اعتبارصوري) و براي بررسي پايايي، از آلفاي كرونباخ استفاده شده كه آلفاي پرسشنامه 0/842 محاسبه و مورد تأييد قرار گرفت. داده‌ها توسط آمار توصيفي و آزمون‌هاي آماري (ضريب همبستگي پيرسون و آزمون t) با استفاده از نرم‌افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين عوامل اجتماعي و سرمايه اجتماعي پليس با مقدار0/580 و بين عوامل فرهنگي و سرمايه اجتماعي پليس با مقدار 0/563 رابطه به صورت مستقيم (مثبت) وجود دارد. و همچنين بين جنسيت، وضعيت تأهل، سن و نوع سكونت با سرمايه اجتماعي پليس رابطه وجود دارد. نتيجه‌گيري: سرمايه اجتماعي پليس را مي‌توان نتيجه ارتباط مؤثر ميان اجتماع و پليس و وجود هنجارهاي مناسب همكاري و همياري با پليس دانست كه به نوعي ريشه در اعتماد به پليس، مشاركت با پليس و آگاهي نسبت به پليس دارد. خدشه در هر يك از ابعاد مي‌تواند تأثيري بسيارمخرب بر سرمايه اجتماعي پليس وارد نمايد.