تحليل منابع تامين درآمد پايدار در راستاي توسعه شهري(مطالعه موردي: شهر تهران)

امروزه يكي از مسائل مهم شهرداري ها در سراسر جهان ايجاد منابع كافي درآمد و تامين هزينه از منابع پايدار است. دسترسي شهرداريها به منابع درآمدي مطلوب و پايدار باعث مي شود كه شهرداري، نقش فعال تري در محيط شهري ايفا كرده و پاسخگويي مناسبي به نيازهاي شهروندان و به تبع آن توسعه شهري داشته باشد.هدف از پژوهش حاضر ارزيابي منابع مالي پايدار در راستاي تامين هزينه هاي شهرداري شهر تهران مي باشد.روش انجام تحقيق توصيفي– تحليلياز نوع پيمايشي استكه براساس پاسخ100 نفر از متخصصان و كارشناسان اين حوزه ارزيابي شده است.  جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار spss و آزمون t  تك نمونه اي استفاده شده است. در راستاي پاسخگويي به سوالات پژوهش در ابتداميزان مولفه هاي اثرگذار در پايداري درآمد شهرداري تهران سنجيده شد نتايج حاصل از اين بخش نشان داد كه ميانگين در اكثريت گويه ها بيش از حد وسط بوده است اين امر بيانگر اهميت بسزاي مولفه ها در دستيابي به پايداري درامدي مي باشد. در مرحله دوم عوامل ايجاد ناپايداري درآمد شهرداري مورد بررسي قرار داده شدند و در تحليل نهايي ميزان موفقيت روش هاي تامين مالي در مقايسه با روش هاي ناپايدار درآمدي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آزمون تي تك نمونه اي مستقل نشان داد كه بيشترين ميانگن متعلق به درآمد حاصل از توسعه و عمران شهري (3.70) و كمترين ميانگين نيز به مولفه درآمدهاي حاصل از دريافت بهاي خدمات ارائه شده به شهروندان (3.04) تعلق دارد. در بخش ميزان موفقيت روش هاي نوين درآمد پايدار نيز نتايج نشان دهنده عدم موفقيت روش ها در اكثر زمينه ها مي باشد؛ چرا كه تنها گويه عدم وابستگي به نوسانات بازار (3.1) مي باشد كه بيش از حد وسط مي باشد و گويه انصاف در حق برخورداري از منابع و ثروت هاي عمومي نيز در حد وسط (3.00) قرار گرفته است و مابقي گويه ها ميانگيني كمتر از حد وسط دارند.