ارائه مدلي براي ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك در صنعت بانكداري

هدف: هدف از مقاله حاضر، ارائه مدلي براي ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك با توجه به ويژگي‌هاي محيطي و شرايط حاكم بر صنعت بانكداري است. بر خلاف پژوهش‌هاي قبلي، در اين پژوهش، به تمام ابعاد ريسك توجه شده است. همچنين، با توجه به اينكه بيانيه‌هاي كميته بال، الزامات حداقلي براي تعيين سلامت مالي بانك‌ها ارائه مي‎كند، اين پژوهش، شاخص‌هايي براي ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك بانك‌‎ها، با در نظر گرفتن بيانيه‌هاي كميته بال، استانداردهاي گزارشگري مالي بين‌المللي و بيانيه‌هاي كميته كوزو ارائه كرده است. روش: در اين پژوهش از روش كيفي و رويكرد مبتني بر نظريه‌پردازي زمينه بنيان استفاده شده است. براي اين منظور، با اخذ نظرهاي خبرگان صنعت بانكداري و به‌ويژه اعضاي كميته ريسك بانك‌ها، ضمن استخراج ريسك‌هاي صنعت بانكداري كشور و همچنين عوامل مؤثر بر اثربخشي مديريت ريسك، مدل يكپارچه ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك ارائه شده است. يافته‌ها: بانك‌هاي كشور با ريسك‌هاي مالي، عملياتي، استراتژيك، تجاري و ريسك وقايع مواجه‌اند. يافته‌ها نشان داد كه اثربخشي مديريت ريسك را مي‌توان با 47 شاخص و در طبقات مالي، عملياتي، استراتژيك، تجاري و وقايع ارزيابي كرد. بر اساس نتايج، علاوه بر عملكرد بانك مركزي، وضع قوانين جديد و تغيير قوانين و مقررات، در بهبود اثربخشي مديريت ريسك توسط بانك‌ها، مهم‌ترين نقش را ايفا مي‌كند. در نهايت، مديريت ريسك اثربخش، علاوه بر پيامدهاي مثبت براي سازمان، در سطح جامعه و بين‌الملل نيز داراي پيامدهاي مثبت است. نتيجه‌گيري: بر اساس شاخص‌هاي به‌دست‌آمده در اين پژوهش، مي‌توان گفت، علاوه بر شاخص‌هاي متداولي كه براي ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك وجود دارد، شاخص‌هاي ديگري نيز بر مبناي محيط اقتصادي كشور ايران، در ارزيابي اثربخشي مديريت ريسك صنعت بانكداري كشور مؤثر است.