نيازسنجي ايجاد دهكده گردشگري هوشمند در شهر بندر انزلي

در قرن بيست و يكم رشد فناوري‌هاي نوين در همه حوزه‌ها به‌ويژه گردشگري يك امر اجتناب‌ناپذير است. ازاين‌رو ايجاد زيرساخت‌هاي گردشگري هوشمند در كنار پتانسيل‌هاي بالقوه و بالفعل يك نياز اساسي محسوب مي‌شود. بندر انزلي نيز، به‌عنوان يكي از مهم‌ترين بندرها شمالي كشور و استان گيلان، قابليت بالايي را در زمينه گردشگري طبيعي دارا مي‌باشد. اينكه نگرش جامعه ميزبان و مهمان به ايجاد يك دهكده گردشگري هوشمند در اين بندر چگونه است؛ از دغدغه‌هاي اصلي اين پژوهش بوده و لذا در اين مقاله سعي شده است به‌صورت ويژه نيازسنجي ايجاد دهكده گردشگري هوشمند در بندر انزلي پرداخته شود. نوع تحقيق حاضر بر اساس هدف تحقيق، كاربردي و بر اساس مدل باتلر موردبررسي قرارگرفته است. در اين پژوهش به‌منظور نيازسنجي ايجاد گردشگري به‌صورت هوشمند، داده‌ها بر اساس آمار رسمي ارائه سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع‌دستي استان و نتايج پرسشنامه آماده‌سازي شده و پس ازآنجام تحليل بر اساس شاخص‌هاي هوشمند سازي و گردشگري با بهره‌گيري از سنجش پايداري پرسكات آلن نهايي شده است. نتايج حاصله حاكي از آن است كه با توجه به داده‌هاي پرسشنامه‌اي ميزان رضايت از فعاليت گردشگري با ارزش 0.64 در مدل باتلر به ميزان زياد و در طبقه‌بندي پرسكات آلن در سطح پايداري بالقوه است. گويه ميزان آشنايي با گردشگري هوشمند، با ارزش 0.27 در مدل باتلر به ميزان كم و در طبقه‌بندي پرسكات آلن در سطح ناپايداري بالقوه است. گويه زيرساخت‌هاي سايبري در حوزه گردشگري، با ارزش 0.16 در مدل باتلر به ميزان زياد و در طبقه‌بندي پرسكات آلن در سطح ناپايدار است و درنهايت در شرايط كنوني نياز گردشگري هوشمند در مرحله نيمه چرخه حيات و در حال گذار به مرحله تثبيت و بلوغ است كه در شرايط پساكرونايي نيز نياز آن بيشتر احساس مي‌شود.