اثر هشت هفته تمرينات مقاومتي بر غلظت سرمي پروتئين‌هاي بتاكلوتو و فاكتور رشد فيبروبلاست 21 در زنان ديابتي مبتلا به كبد چرب غيرالكلي

زمينه و هدف: نقش پروتئين ‌هاي بتاكلوتو و فاكتوررشد فيبروبلاست 21 در شرايط ديابت نوع دو و كبد چرب غيرالكلي به خوبي تبيين شده است اما تحقيقات محدودي درخصوص اثر تمرين مقاومتي بر بيان اين پروتئين ‌ها در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين آثار هشت هفته تمرين مقاومتي بر بيان پروتئين ‌هاي بتاكلوتو و فاكتور رشد فيبروبلاست 21 در زنان ديابتي مبتلا به بيماري كبد چرب غيرالكلي انجام شد. روش‌ ها: در اين مطالعه 30 زن ديابتي (سن 8 ± 48 سال، قد 2 ± 158سانتي متر ، وزن 8 ± 76 كيلوگرم) داراي كبد چرب غيرالكلي درجه دو و سه شركت كردند. آزمودني ها به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفره كنترل و تمرين تقسيم شدند. گروه تمرين، تمرينات مقاومتي عضلات بالاتنه و پايين‌ تنه را به صورت سه ست (70-50 درصد يك تكرار بيشينه، 16-10 تكرار ) در هر جلسه و سه جلسه در هر هفته و طي هشت هفته اجرا كردند. گروه كنترل هيچ برنامه تمريني انجام ندادند. از آزمون يك تكرار بيشينه جهت اندازه ‌گيري حداكثر قدرت عضلات پا و سينه و از تكنيك الايزا جهت اندازه‌ گيري سطح سرمي بتاكلوتو و فاكتوررشد فيبروبلاست 21 استفاده شد. داده‌ ها با آناليز واريانس دو طرفه با اندازه ‌گيري مكرر و سطح معناداري p 0/05 آناليز شدند. يافته‌ها: در گروه كنترل به غير از انسولين و پروتئين بتاكلوتو، بقيه متغير ها تفاوت معناداري در پيش و پس آزمون نداشتند (p 0/05) اما در گروه تمرين تفاوت متغيرهاي وزن، تركيب بدن، نسبت دوركمر به دور ران، انسولين ،گلوكز، بتاكلوتو و فاكتور رشد فيبروبلاست 21 معنادار بود (p 0/05). مقايسه گروه كنترل و تمرين نشان داد كه در گروه تمرين بطور معناداري (p 0/05) سطح سرمي بتاكلوتو افزايش و فاكتور رشد فيبروبلاست 21 كاهش يافته بود. نتيجه ‌گيري: تمرين مقاومتي در بهبود عدم تعادل ايجاد شده در سطح سرمي بتاكلوتو و فاكتور رشد فيبروبلاست 21 در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 داراي كبد چرب موثر است.