الگوي نظري توسعه فضايي در مناطق مرزي تلفيقي

مرزهاي مشترك بين كشورها بعنوان فرصت هاي مختلف تعاملي در ارتباط با كنشهاي اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي هستند و در گسترش تعاملات تجارت ايجاد اشتغال، ثبات، امنيت، رفاه و توسعه اقتصادي بين سيستم هاي سياسي تاثيرگذارند. مرزها انواع مختلفي دارند: مرزهاي خشكي، دريايي و يا تلفيقي. مناطق مرزي تلفيقي، مناطقي هستند كه از كرانه هاي آبي، پس كرانه هاي جلگه اي و همچنين مناطق كوهستاني و جنگلي برخوردارند. اين مناطق مي تواند بيشترين منافع را براي كشورهاي دارنده آن داشته باشد. وجود منطقه مرزي با چنين ويژگيهاي طبيعي و محيطي داراي توانها و قابليتهايي نظير گمرك، پايانه و بازاچه مرزي، خط راه آهن ريلي قابليت ايجاد بندر جهت حمل و نقل دريائي، توسعه توريسم ساحلي، بهره برداري زراعي، باغي ، دامداري و همچنين توريسم كوهستاني و جنگلي باشد. تحقيق حاضر با بررسي الگوي نظري توسعه فضا در مناطق مرزي تلفيقي پرداخته است. از اينرو پژوهشي نظري است كه با اتكا بر مطالعات كتابخانه اي و سپس استخراج ديدگاه متخصصان مربوطه به روش پرسشنامه بسته موارد و داده هاي مورد نظر را استخراج و تحليل كرده است. در بخش كتابخانه اي از منابعي مانند كتاب ها، مجله ها، مقاله ها و پژوهشهاي انجام شده در خصوص برنامه ريزي هاي توسعه منطقه اي و مرزي استفاده شده و داده هاي بدست آمده از مطالعات كتابخانه اي از طريق تكميل پرسشنامه توسط كارشناسان و نخبگان در زمينه پتانسيل هاي مناطق مرزي تلفيقي مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد مناطق تلفيقي طبيعت پايه ساحلي با پس كرانه هاي جلگه اي و كوهستاني كه هر كدام داراي پتانسيلهاي ويژه هستند مي تواند در توسعه منطقه اي و همچنين ملي تاثيرگذار باشد. چنين مناطقي به دليل تنوع فضايي از پتانسيلهاي متنوعي در امر توسعه برخوردارند و در صورت گسترش تعاملات فراملي از تنوع كاركردي در زمينه اقتصاد برخوردار خواهند شد.