همبستگي تجربه معنوي روزانه با سطح سلامت معنوي در اساتيد دانشگاه‌هاي نظامي (تجربه معنوي و سلامت معنوي)

مقدمه: نوع نگرش اساتيد نظامي به حوادث زندگي و استرس‌هاي شغلي بر سلامت ايشان مؤثر است. چنان چه حوادث استرس‌زا، به عنوان تجربه معنوي در نظر گرفته شوند، آسيب كمتري به سلامت معنوي افراد وارد مي‌كنند.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي همبستگي تجربه معنوي روزانه با سلامت معنوي در اساتيد نظامي انجام شد.مواد و روش‌ها: در مطالعه مقطعي (توصيفي تحليلي) در سال 1398، 150 نفر از اساتيد نظامي بر اساس معيارهاي ورود و روش نمونه‌گيري آسان انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزارSPSS نسخه 22 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري آناليز واريانس يك‌طرفه و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. سطح 0/05‌ α: در سطح معني‌داري در نظر گرفته شد.يافته‌ها: بين نمره سلامت معنوي و تجربه معنوي اساتيد، همبستگي مثبت و معني‌داري بين دو شاخص در اساتيد وجود داشت (0/01‌P:، 0/18‌r:). ميزان همبستگي سلامت معنوي و تجربه روزانه معنوي در زير گروه اساتيد دانشگاه منتخب الف (0/005‌P:، 0/39:r)، دانشگاه منتخب ب (0/02:‌P، 0/32:r) و دانشگاه منتخب ج (0/77‌P:، 0/04:r) بود كه از نظر آماري در دانشگاه منتخب الف و ب وابسته به نيروهاي مسلح ج.ا.ايران معني‌دار بودند.بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به همبستگي ميان سلامت معنوي و تجربه روزانه معنوي، توصيه مي‌شود كه در برنامه توانمندسازي اساتيد، روش‌هاي ارتقاي سلامت معنوي، تغيير نگرش به حوادث زندگي و مقابله مذهبي با استرس‌هاي شغلي، مورد توجه قرار گيرد.