روند تغييرات فصلي الگوي باد در خليج فارس

دراين تحقيق داده‌هاي اندازه و سمت باد اندازه گيري شده در 7 ايستگاه هواشناسي موجود در طول ساحل شمالي خليج فارس (شامل: آبادان، بوشهرساحلي، دير، كنگان‌جم، كيش، بندرلنگه و بندرعباس) با هدف تعيين الگوي تغييرات باد منطقه در يك دوره بلند مدت مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور الگوي كليِ ماهانه، فصلي و سالانه‌ي باد و به طور همزمان روند تغييرات آن در ساعات مختلف شبانه روز از روش هاي مختلف تحليل شده است. بررسي‌ها نشان داد كه در مناطق مختلفِ سواحل شمالي خليج فارس، شكل‌گيري بادها به عوامل مختلفي همچون موقعيت خط ساحل، شرايط مختلف فصلي و وجود عوارض ساحلي مانند كوه‌ها بستگي دارد. به گونه اي كه با پيش روي از نيمه ي غربي به شرقِ خليج فارس از قدرت بادهاي نظام‌مند كاسته شده و نسيم‌هاي دريا و خشكي به واسطه ي نزديك شدن كوه‌ها به ساحل تأثيرات بيشتري بر الگوي باد منطقه مي‌گذارند. در فصل زمستان، بادهاي نظامند حاكم بر نيمه غربي خليج فارس ناشي از حضور كم فشارهاي غربي هستند در حالي كه طي تابستان، الگوي تغيير بادهاي اين منطقه ناشي از گسترده شدن كم فشار حرارتي شمال غرب هند است. در فصل تابستان، ، يك نظام كم فشار ميان مقياس بر روي الگوي باد براي نيمه شرقي خليج فارس اثر گذار است كه بادهايي با جهت شمال‌شرقي تا جنوب‌شرقي را در اين منطقه ايجاد مي‌نمايند. در حالي كه بادهاي نظام مند در غرب منطقه اهميت بيشتري دارند براي ايستگاه‌هاي شرقي خليج فارس حاكميت با نسيم دريا و نسيم‌‌خشكي است. نتايج نشان داد كه در اين منطقه نسيم دريا و خشكي در تمام سال وجود دارند و سرعت آنها با حركت به سمت شرق كاهش حدود 2 الي 3 متر بر ثانيه اي را تجربه مي‌نمايد. از ديگر نتايج به دست آمده اين است كه به طور متوسط نسيم دريا در تابستان پرتكرار و قوي‌تر از ساير فصول بوده و در مقايسه با نسيم‌‌خشكي تندي بيشتري نيز دارد. با اين وجود در فصل زمستان به علت طولاني بودن شب نسبت به روز، درصد فراواني وقوع نسيم‌‌خشكي بيشتر از نسيم دريا به دست آمده اما همچنان از شدت كمتري نسبت به نسيم روزانه برخوردار است.