بررسي و تحليل روند رطوبت ويژه جنوب شرق ايران

در اين پژوهش با بهره گيري از روش ناپارامتريك من كندال و آزمون شيب سن، روند رطوبت ويژه در مقياس سالانه‌ي ايستگاه‌هاي جنوب شرق كشور در دوره 30 ساله طي 2016-1987 مورد بررسي قرارگرفته و خروجي آن به صورت جدول، نمودار و نيز نقشه هاي هم روند در محيط نرم افزار GIS تهيه گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه روند سالانه‌ي رطوبت ويژه ايستگاه‌هاي جنوب شرق ايران در تراز‌هاي مختلف جو حاكي از وجود روند معني‌داري در سطح 1000، 850 و 700 هكتوپاسكالي در نوار ساحلي خليج فارس و درياي عمان در محدوده‌ي مورد مطالعه بوده و تنها در دو ايستگاه زاهدان (در سطح 1000 هكتوپاسكال) و انار(در سطح 850 و 700 هكتو پاسكال) رطوبت ويژه داراي روند منفي سالانه در دوره مورد مطالعه مي‌باشند. در تراز 600 هكتوپاسكال تنها ايستگاه بم داراي روند مثبت رطوبت ويژه بوده و در ساير ايستگاه‌هاي جنوب شرق روند‌ي مشاهده نمي‌گردد. روند ميانگين رطوبت ويژه سالانه جنوب شرق ايران در سطوح مختلف جو نشان داد كه در ﻃﻮل دوره ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ تنها در سطح 1000 هكتوپاسكال روند معني‌دار مثبت در ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ رطوبت ويژه جنوب شرق ايران در ﺳﻄﻮح ﻣﻌﻨﻲ‌داري ﻣﻮرد آزﻣﻮن، ديده شده است.