تحليل اثرات گرد و غبار بر مقره‌هاي برق دراستان خوزستان

گردوغبار در سال هاي اخير به يكي ازخطرناك ترين مخاطرات طبيعي در ايران تبديل شده است و دربخش هاي غرب و جنوب غرب كشور به شدت در زندگي ساكنان منطقه تاثير گذاشته و زمينه ساز مهاجرت بي رويه شده است. ريزگردها همچنين پست‌هاي برق اين مناطق را به ‌شدت تحت‌تأثير قرار داده و باعث كوتاهي عمر مقره ها و افزايش هزينه نگه داري تجهيزات برق شده است. هدف اين پژوهش تحليل اثرات گردوغبار و آلودگي، درطي سال هاي 96 تا 81 با شيوه هاي ESDD و NSDD  برمقره هاي برق دراستان خوزستان مي باشد كه با اخذ آمار پارامترهاي اقليمي و تعداد روزهاي گردوغباري از سازمان هاي هواشناسي، غلظت آلودگي ها ازسازمان محيط زيست، و ميزان آلودگي روي مقره ها ازسازمان برق و با بررسي ارتباط و روند ساليانه بين تعداد روزهاي همراه با توفان گردوغبارو پارامترهاي اقليمي و تحليل غلظت آلودگي ها با استفاده از شيوه هاي فوق، مناطق آلوده با بهره گيري ازGIS پهنه بندي گرديدنتايج نشان داد آلودگي منطقه دروضعيت بسيار سنگين و سنگين بوده وكانون اصلي آن درمناطق جنوب استان بين ايستگاه هاي اهواز، ماهشهر، آبادان وخرمشهرمي باشد. ملاك سنجش آلودگي به علت بروز مكرر پديده ريزگردها با مواد حل نشدني بالا، با استفاده همزمان هر دو روش مذكور امكان پذير است. علت بيش تر قطعي هاي برق، تركيب گردوخاك با رطوبت هوا و ايجاد گل ولاي چسبنده روي مقره است كه منجر به اتصال كوتاه شبكه مي شود. بيش ترين تعداد روزهاي توفاني با64 روز مربوط به ايستگاه بستان است كه به علت واقع شدن درقسمت غربي استان و مجاورت باكشورهاي عربي، بيش ترتوفان هاي آن داراي منشا خارجي و كمترين ميزان با22 روز مربوط به ايستگاه دزفول است كه درقسمت شرقي تراستان، قرار دارد وبه علت دوري ازگردوغبارهاي قسمت هاي  غربي ، بيش ترتوفان هاي آن داراي منشاء داخلي  مي باشد.