تأثير هشت هفته تمرينات هوازي در خشكي و آب بر سطوح بتااندورفين پلاسمايي در زنان باردار

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ و ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﻨﻈﻢ ﺗﺮﺷﺢ ﺑﺘﺎ اﻧﺪورﻓﯿﻦ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ. ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺘﺎاﻧﺪورﻓﯿﻦ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺪت و ﻣﺤﯿﻂ ورزش ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻫﺶ درد و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ را ﺑﺪﻧﺒﺎل دارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻋﻤﺪه آﻧﺎﺗﻮﻣﯿﮑﯽ و ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ در ﺑﺎرداري، ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮارد و ﻣﺸﮑﻠﺎﺗﯽ در زﻧﺎن ﺑﺎردار وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ اﺟﺮاي ﺗﻮﺻﯿﻪﻫﺎي ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﯽﺷﻮد. ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ دو ﻧﻮع ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازي در ﺧﺸﮑﯽ و آب ﺑﺮ ﺳﻄﻮح ﭘﻠﺎﺳﻤﺎﯾﯽ ﺑﺘﺎ اﻧﺪورﻓﯿﻦ در زﻧﺎن اﺳﺖ.در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 36زن ﺑﺎردار ﺑﺎ ﺳﻦ ﺑﺎرداري 24- 25 ﻫﻔﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﺳﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل (A)، ﺗﻤﺮﯾﻦ در ﺧﺸﮑﯽ (B) و ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب (C) ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﻪ ﺟﻠﺴﻪاي ﺑﺎ ﻣﺪت زﻣﺎن 60 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻮد. ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺑﺎ ﺷﺪت 60 ﺗﺎ 70 درﺻﺪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺑﺘﺎاﻧﺪورﻓﯿﻦ ﭘﻠﺎﺳﻤﺎ ﭘﯿﺶ و ﭘﺲ از دوره ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮﻧﮕﯿﺮي ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ. ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮماﻓﺰار SPSS در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري 0,05 اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﺘﺎاﻧﺪورﻓﯿﻦ ﭘﻠﺎﺳﻤﺎﯾﯽ ﻧﺸﺎن داد ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازي ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﯽدار در ﺳﻄﻮح ﺑﺘﺎاﻧﺪورﻓﯿﻦ ﭘﻠﺎﺳﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب و ﺗﻤﺮﯾﻦ در ﺧﺸﮑﯽ اﻓﺰاﯾﺶ در ﺳﻄﻮح ﺑﺘﺎااﻧﺪورﻓﯿﻦ ﭘﻠﺎﺳﻤﺎﯾﯽ در ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب ﺑﺎرزﺗﺮ ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازي ﻣﻨﻈﻢ و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺷﺮﮐﺖ در ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻫﻮازي در آب ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﻄﻮح ﺑﺘﺎاﻧﺪرﻓﯿﻦ ﭘﻠﺎﺳﻤﺎﯾﯽ در زﻧﺎن ﺑﺎردار را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯿﺰان ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ و ﺗﺤﻤﻞ درد در دوران ﺑﺎرداري و زاﯾﻤﺎن را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﺪ.