تعيين ضخامت كشسان سنگ‌كره در رشته‌كوه زاگرس با استفاده از تابع ادميتنس

ويژگي‌هاي زمين‌شناختي و ژئوديناميكي پيچيده منطقه كوه‌زايي زاگرس محققان بسياري را در دهه‌هاي اخير متوجه خود ساخته است. با وجود پژوهش‌هاي صورت‌گرفته، همواره نياز به مطالعات بيشتر در رابطه با ساختار سنگ‌كره و پوسته در منطقه زاگرس با توجه به پيشينه زمين‌شناسي اين منطقه احساس مي‌شود. لذا اين تحقيق بر آن است تا به بررسي ساختار رئولوژيكي سنگ‌كره با استفاده از تابع طيفي ادميتنس بين بي‌هنجاري‌هاي هواي آزاد گراني و توپوگرافي و نيز روش واهماميخت بار و در نتيجه به تعيين ضخامت كشسان (Te) سنگ‌كره، كه پارامتري مهم در سنجش ميزان مقاومت آن نسبت به تغيير شكل و بار‌هاي اعمالي بوده و مقياسي از ميزان تعادل ايزوستازي در منطقه است، بپردازد. در اين پژوهش براي نخستين‌بار از داده‌هاي برداشت زميني با دقت 5 ميلي‌گال استفاده شده است. از آنجايي‌كه استفاده از داده‌هاي زميني به‌عنوان ورودي در روش مذكور براي نخستين‌بار صورت مي‌گيرد، ابتدا صحت و دقت روش در بازگرداني پارامتر مجهول با تحليل مصنوعي مورد بررسي قرار گرفته و بعد از تأييد دقت روش، از آن به‌منظور تعيين ضخامت كشسان در منطقه مذكور استفاده خواهد شد. با بررسي نتايج حاصل در منطقه موردبررسي، اين نتيجه دريافت شد كه مقاومت سنگ‌كره در منطقه به بارهاي اعمالي، كم و روبه‌متوسط بوده كه اين نتيجه با فعاليت‌هاي لرزه‌خيزي و ساير پژوهش‌هاي ژئوفيزيكي صورت‌گرفته در منطقه همخواني دارد. مقدار متوسط ضخامت كشسان تخمين‌زده‌شده برابر با 2±37 كيلومتر محاسبه شده است. بيشترين مقدار ضخامت كشسان در بخش جنوب غربي بلوك ايران مركز برابر با 65 كيلومتر و كمينه مقدار آن در منطقه زاگرس با مقداري در حدود 15 كيلومتر به‌دست آمده است.