تحليل مولفه‌هاي تأثيرگذار بر احساس امنيت ساكنان در شهرهاي جديد

امنيت، نيازي بنيادين و پايدار و تضمين‌كنندة ثبات جامعه است كه برآورده شدن ساير نيازهاي جمعي منوط به وجود امنيت است. باوجوداين، رشد غيرنظام‌مند شهرهاي جديد و فاصله زياد ميان فازها و مجتمع‌ها و ساخت‌وسازهاي نيمه‌تمام منجر به كاهش احساس امنيت ساكنان شده است. بر همين اساس هدف پژوهش حاضر، سنجش تأثير تغييرهاي اقتصادي، اجتماعي و اقتصادي بر احساس امنيت ساكنان شهر جديد هشتگرد است.  پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش برابر (۴۲۱۴۷) نفر از ساكنان شهر جديد هشتگرد است. با استفاده از فرمول كوكران با قراردادن مقادير حداكثر p و q و با ضريب (1.5) برابر، (۵۶۷) نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب و از آزمون همبستگي پيرسون، رگرسيون چندمتغيره و مدل تحليل مسير و نرم‌افزار «اس.پي.اس.اس» براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده شده است. نتايج نشان داد رابطة معناداري ميان متغير احساس امنيت با شاخص‌هاي كالبدي و اجتماعي وجود دارد. بر اساس نتايج تحليل مسير، ميزان تأثير مستقيم، غيرمستقيم و اثر كل متغير كالبدي بر احساس امنيت به ترتيب (0.29)، (0.12) و (0.41) است. اين ضرايب براي متغير نظارت اجتماعي، به ترتيب برابر با (0.30)، (0.12) و (0.42) و ضريب تأثير مستقيم و غيرمستقيم متغير اقتصادي نيز برابر با (0.25) و (0.53) برآورد شده است.  ازهم‌گسيختگي بافت كالبدي و تعداد زياد زمين‌هاي باير و ساخته نشده در مقياس درشت‌دانه در شهر جديد هشتگرد دسترسي شهروندان را به خدمات و امكانات شهري با مشكل جدي مواجه ساخته است كه اين مسئله سبب ايجاد فضاهاي ناامن و احساس امنيت پايين در محدودة موردمطالعه شده است.