ارزيابي و پهنه‌بندي ميزان آسيب‌پذيري اماكن مرزباني منطقه خوزستان از مخاطره سيلاب

مخاطرات محيطي مانند سيلاب، زلزله و خشك‌سالي از عوامل تأثيرگذار در جوامع بشري هستند و از بلاياي عمده و مهم قلمداد مي‌شوند. كشور ايران و به‌ويژه مناطق مرزي در منطقه خوزستان به علت توزيع نامناسب بارش به لحاظ پراكنش مكاني و زماني، شدت و حجم بارش‌ها، كمبود پوشش گياهي، عدم وجود بندها و سدهاي خشكه‌چين و مسيل‌هاي متعدد، همواره در معرض خطر سيل قرار دارند. هدف اصلي اين پژوهش ارزيابي و پهنه‌بندي ميزان آسيب‌پذيري اماكن و پاسگاه‌هاي يگان‌هاي مرزباني استان خوزستان از مخاطره سيلاب و شناسايي نقاط مطلوب در اين خصوص است. در پژوهش حاضر پس از شناسايي عوامل مؤثر در وقوع سيلاب در منطقه خوزستان، لايه‌هاي اطلاعاتي در محيط GIS ايجاد شد و در ادامه با استفاده از روش‌هاي تحليل فازي و سلسله مراتبي، لايه‌هاي موجود، استانداردسازي و بر اساس مدل‌هاي همپوشاني، نقشه نهايي سيلاب در استان خوزستان تهيه شد. براي دسترسي به اطلاعات رقومي از نقشه‌هاي توپوگرافي با مقياس (۱:۵۰۰۰۰) سازمان جغرافيايي نيروهاي مسلح و نقشه كاربري اراضي با مقياس (۱۰۰۰۰۰: ۱) سازمان جنگل‌ها و مراتع استفاده شده است. نتايج حاصل از ارزيابي ميزان آسيب‌پذيري اماكن مرزباني از مخاطره سيلاب نشان داد كه در بخش شمالي مرز (از دويرج تا طلائيه) در بين اماكن مرزباني موجود در منطقه، (۵) نقطه از اماكن مرزباني در ناحيه با آسيب‌پذيري خيلي‌كم، (۱۵) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري كم، (۱۱) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري متوسط، (۲) نقطه از اماكن ناحيه با آسيب‌پذيري زياد و (۱) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري خيلي‌زياد از لحاظ مخاطره سيلاب قرار دارند. در بخش جنوبي مرز (از طلائيه تا دهانه اروندرود) در بين اماكن مرزباني موجود، (۱۲) نقطه از اماكن مرزباني در ناحيه با آسيب‌پذيري خيلي‌زياد، (۱۵) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري زياد، (۶) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري متوسط، (۱) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري كم و (۱) نقطه از اماكن در ناحيه با آسيب‌پذيري خيلي‌كم از لحاظ مخاطره سيلاب قرار دارند.