مقايسه اثر بخشي تمرينات يوگا و روان ‌درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر خستگي و كيفيت زندگي بيماران مولتيپل ‌اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل ‌اسكلروزيس (ام.اس) يك بيماري مزمن و ناتوان‌كنندۀ سيستم عصبي مركزي است. مزمن‌ بودن بيماري و نداشتن درمان قطعي باعث كاهش همه‌ جانبۀ كاركردهاي جسماني و اجتماعي و در نتيجه كاهش كيفيت زندگي مي‌شود. هدف از مطالعه حاضر مقايسۀ اثر بخشي يك دوره تمرينات يوگا و روان ‌درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر خستگي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ام.اس است. روش كار: در مطالعۀ نيمه‌تجربي حاضر (طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون) 60 زن مبتلا به ام.اس مراجعه‌ كننده به كلينك نشاط در شهر همدان در دسترس و به‌ صورت غيرتصادفي و با داشتن ملاك‌هاي ورود انتخاب و سپس به دو گروه مساوي تمرينات يوگا و گروه ‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد (هر دو گروه هر كدام 12 جلسه) تقسيم شدند. داده‌ها با آزمون تي مستقل، كاي اسكور و آزمون دقيق فيشر، آناليز كوواريانس و LSD با سطح اطمينان 95% با كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد يوگا درمقايسه‌با روان‌درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد، نمرۀ خستگي را 0/69 ± 5/29 واحد كاهش و نمرۀ كيفيت زندگي را 1/11 ± 8/39 واحد افزايش داد كه ازنظر آماري معني‌دار بود (0/001 P). نتيجه گيري: يوگا و روان ‌درماني گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش خستگي و افزايش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ام.اس مؤثر است. اين نتايج مي‌تواند نويدبخش تحولي نو در مداخلات شود. به طوري كه مي‌ توان در كنار درمان دارويي از درمان ‌هاي مكمل جهت كاهش عوارض بيماري استفاده كرد.