تأثير گروه ‌درماني شناختي‌ رفتاري مهارت‌هاي شناختي‌ رفتاري بر علائم افسردگي و اضطراب زنان مبتلا به اسكيزوفرني مزمن بستري در بيمارستان حجازي مشهد

مقدمه: با توجه ‌به پيامدهاي منفي علائم افسردگي و اضطراب بر سير بيماري اسكيزوفرني به‌نظر مي‌رسد تركيب گروه‌درماني شناختي‌رفتاري با مهارت‌هاي خودمراقبتي بتواند موجب افزايش بهره‌وري اين درمان در كاهش ديسترس بيماران مبتلا به اسكيزوفرني مزمن شود. بنابراين، پژوهشي با هدف تعيين تأثير گروه‌درماني شناختي‌رفتاري مهارت‌هاي خودمراقبتي بر علائم اضطراب و افسردگي زنان مبتلا به اسكيزوفرني مزمن طراحي و انجام شد.روش كار: اين كارآزمايي باليني تصادفي با گروه كنترل روي سي نفر از زنان مبتلا به اسكيزوفرني مزمن بستري در بيمارستان روان‌پزشكي حجازي در مشهد انجام شد. نمونه‌هاي مطالعه به ‌طور تصادفي و براساس جدول اعداد تصادفي، به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. گروه مداخله (پانزده نفر) گروه‌درماني شناختي‌رفتاري مهارت‌هاي خودمراقبتي را در ده جلسۀ نود دقيقه‌اي و گروه كنترل (پانزده نفر) مراقبت‌هاي معمول را دريافت كردند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها مقياس اضطراب و افسردگي هميلتون بود كه در سه مرحلۀ قبل از مداخله و پس از مداخله و شش ماه پس از مداخله تكميل شد. گفتني است داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ و آزمون‌هاي آماري آناليز واريانس اندازه‌گيري مكرر و t مستقل تحليل شد.يافته‌ها: بين دو گروه مداخله و كنترل ازنظر تغييرات ميانگين اضطراب قبل و پس از مداخله كاهش معناداري وجود داشت (۰/۰۰۱ P)؛ ولي ازنظر تغييرات ميانگين اضطراب قبل و شش ماه پس از مداخله و تغييرات ميانگين افسردگي در مراحل آزمون تفاوت معناداري وجود نداشت (۰/۰۵ P).نتيجه‌گيري: گروه‌درماني شناختي‌رفتاري مي‌تواند بر كاهش علائم اضطراب مؤثر باشد؛ ولي براي افزايش تداوم تأثير آن ممكن است افزايش تعداد جلسات بتواند كمك‌كننده باشد.