اثربخشي آموزش برنامه بازسازي زندگي بر كيفيت زندگي زنان مطلقه

The effectiveness of life rebuilding program training on the life quality of divorced women

مقدمه: طلاق از جمله عوامل تاثيرگذار بر سلامت جسمي و رواني افراد است. در اين ميان زنان قشر آسيب‌پذيرتري نسبت به مردان هستند و كيفيت زندگي آنان پس از طلاق تا حد بيشتري تحت تاثير قرار مي­گيرد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي آموزش برنامه بازسازي زندگي بر كيفيت زندگي زنان مطلقه شهر اصفهان انجام شد. روش كار: جامعه آماري اين پژوهش باليني شامل كليه زنان مطلقه مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر اصفهان در سال 1397 بودند كه 30 نفر از آنان به‌ روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه شاهد (15 نفر) و آزمون (15 نفر) جايگزين شدند. به منظور ارزيابي كيفيت زندگي، از پرسشنامه كيفيت زندگينجات و همكاران (2006) استفاده شد. مداخله شامل آموزش برنامه بازسازي زندگي در 8 جلسه ي 90 دقيقه‌اي بوده و گروه شاهد هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. داده‌ها با روش تحليل واريانس با اندازه‌‌گيري مكرر و نرم افزار SPSS24 تحليل شدند. يافته‌ها: آموزش برنامه بازسازي زندگي بر كيفيت زندگي و مولفه­ هاي كيفيت زندگي (سلامت روانشناختي و مفهوم كيفيت زندگي) در مرحله پس­آزمون و پيگيري تاثير معناداري داشته است (05/0>p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، آموزش برنامه بازسازي زندگي مي‌تواند منجر به بهبود كيفيت زندگي كلي، سلامت روانشناختي، درك مفهوم كيفيت زندگي و در نهايت ارتقاء بهداشت رواني و پيشگيري از آسيب­ هاي پس از طلاق در زنان مطلقه گردد.

Introduction: Divorce is among the influential factors on the people’s mental and physical health. By the way, women are more vulnerable than men and their life quality is affected to a greater extent after divorce. Therefore, the present study was conducted to determine the effectiveness of Life rebuilding program training on the life quality of divorced women in the city of Isfahan. Materials and Methods: The statistical population of this clinical trial included all the divorced women who referred to counseling centers in Isfahan in 2019, 30 of whom were selected through convenient sampling method and accommodated into two experimental (15 people) and control (15 people) groups. Nejat et al.'s (2006) quality of life questionnaire was used in order to assess the quality of life. The intervention consisted of eight ninety-minute sessions of life rebuilding program training for the experimental group; however, the control group did not receive any intervention. The data were analyzed through repeated measurement ANOVA via SPSS24 software. Results: The findings showed that life rebuilding program training had significant effect on the life quality and its components (psychological health and concept of life quality) in the posttest and follow-up stages (p <0.05). Conclusion: According to the results, life rebuilding program training can lead to the improved overall life quality, psychological health, understanding the concept of life quality, and ultimately promoting mental health and preventing post-divorce trauma in the divorced women.