رژيم‌سازي ژاپن در شرق آسيا

ژاپن به عنوان تاثيرگذارترين كشور آسياي شرقي، در سه دهه اخير نقش فعالي در شكل دهي به ساختار منطقه داشته است. اگر چه در پيشبرد اهداف و دستيابي به منافع حداكثري خود، با موانعي مانند ظهور فزاينده چين روبرو شد، به دليل اهميت و وزنه اقتصادي اي كه دارد، پيوسته در تلاش بوده است تا نفش خود به عنوان رهبر منطقه اي را تثبيت كند. از اقدام هاي ژاپن مي توان به تاسيس بانك توسعه آسيايي در سال 1996 اشاره كرد كه ژاپن در چارچوب بانك، نقش رهبر منطقه آسيا را بازي مي كرد. در اواخر دهه 1990 و در پي بحران مالي 1997 شرق آسيا، رژيم سازي در آسياي شرقي شدت گرفت. پرسش اصلي اين است كه چرا ژاپن رژيم هايي را در منطقه شرق آسيا و فراتر از آن ايجاد كرده است يا از ايجاد آنها حمايت مي كند؟ رژيم سازي به عنوان متغير مستقل، تثبيت و ارتقاي جايگاه اقتصادي، و موازنه سازي به عنوان متغيرهاي وابسته در نظر گرفته مي شوند. با عنايت به استفاده از روش تبييني و با بهره گيري از نظريه هاي رژيم و موازنه سازي، در پاسخ به پرسش اصلي استدلال مي شود ژاپن بعد از بحران 1997 براي تثبيت و ارتقاي جايگاه اقتصادي و مهار قدرت فزاينده چين، راهبرد خود را در قالب پيشنهاد تاسيس صندوق پول آسيايي، پيشنهاد داد و حمايت شديد از آسه آن به علاوه شش يا سران آسياي شرقي، حمايت از طرح مشاركت اقتصادي جامع شرق آسيا، حمايت از موافقت نامه مشاركت فراپاسيفيك و همچنين تعهد به افزايش سرمايه را پيش برد. روش گردآوري منابع نيز اسنادي است.