مهاجرت اجباري بين‌المللي از منظر زنان افغانستاني مقيم ايران (نمونۀ موردي: زنان مهاجر ساكن تهران)

مهاجرت اجباري از جمله موضوعات مورد بحث در حوزۀ روابط بين‌الملل است. بخش عظيمي از جمعت مهاجران اجباري را زنان تشكيل مي‌دهند، گروهي كه كمتر به آنها پرداخته مي‌شود. هدف اين پژوهش بررسي علل مهاجرت اجباري از ديدگاه زنان افغانستاني است. بدين‌منظور از روش تحقيق كيفي و تكنيك مصاحبۀ ژرف براي گردآوري داده‌ها استفاده شد. با به‌كارگيري روش گلوله‌برفي با تعداد 30 زن افغان مقيم تهران مصاحبه شد. تجزيه‌وتحليل نهايي داده‌ها با روش تئوري زمينه‌اي (GMT) صورت گرفت. مصاحبه‌شوندگان از ناامني، اختناق طالبان، اختلافات قومي، نبود امكانات بهداشتي و آموزشي، فقر و بيكاري به‌عنوان دلايل مهاجرت به ايران ياد مي‌كردند. اين مفاهيم به‌طور كلي در سه مقولۀ اصلي جنگ با دشمن خارجي و منازعات داخلي، فروپاشي زيرساخت‌هاي اقتصادي كشور و دلايل خانوادگي تقسيم‌ شدند. در پي تحليل مصاحبه‌ها روشن شد زنان به‌اجبار تابع همسر، پدر يا ساير مردان خانواده بوده‌اند؛ با وجود اين مستقيم يا غيرمستقيم در فرايند مهاجرت نقش مؤثر داشته‌اند.