غني سازي برنج به روش مهندسي ژنتيك براي مقابله با فقر آهن و روي

كم خوني ناشي از كمبود آهن و كمبود روي جزو شناخته شده ترين شكل هاي سوءتغذيه ريزمغذي ها هستند به طوري كه حدود دو ميليارد نفر از جمعيت جهان به نوعي از آن رنج مي برند. رژيم هاي غذايي بر پايه غلات كه قوت غالب بسياري از مردم را در سراسر جهان تشكيل مي دهد، منابع ضعيفي از آهن و روي هستند. برنج براي بيش از نيمي از جمعيت جهان به عنوان يك غذاي اصلي به حساب مي آيد. روش هاي مختلفي براي غني سازي مواد غذايي پيشنهاد شده اند، اما خيلي از آن ها به دلايل بيولوژيكي و اقتصادياجتماعي كارايي لازم را ندارند. روش هاي مرسومي كه براي افزايش دسترسي چنين ريزمغذي هايي استفاده مي شود بيشتر شامل مكمل دهي به برخي از غذاها و غني سازي آنهاست. از روش هاي جديدي كه توجه زيادي را به سمت خود جلب كرده است غني سازي زيستي دانه هاي غلات، مانند برنج، به عنوان يك راهبرد اميدواركننده است. به علت تنوع ژنتيكي پايين ريزمغذي ها در ژرم پلاسم برنج، روش اصلاح نباتات سنتي به تنهايي روش چندان موثري براي غني سازي زيستي برنج نيست. تكنولوژي ژن، چشم اندازهايي براي بهبود مؤثر محتواي روي و آهن در دانه هاي برنج ارائه مي دهد. در اين مقاله راهبردهاي استفاده شده براي بهبود محتواي آهن و روي در برنج و ژن هاي كنترل كننده هموستازهاي آن ها مورد بررسي قرار مي گيرند.